Historia PSP nr 17 sięga początku lat 20. XX wieku. W 1920 roku w wynajętych od prywatnego właściciela pomieszczeniach powstała szkoła elementarna z jedną salą lekcyjną. Po dwóch latach miasto wybudowało budynek z dwiema salami lekcyjnymi, w których zorganizowano naukę dla pięciu klas. Po pewnym czasie wynajęto dodatkową salę w garbarni na Żakowicach. Siedmiooddziałowa placówką nosiła nazwę Gminnej Szkoły na Żakowicach.
Mieszkańcy dzielnicy chcieli, by ich dzieci uczyły się w nowym gmachu, zawiązali więc komitet i rozpoczęli z władzami miasta negocjowanie budowy szkoły. „W rozmowach z władzami gminy uczestniczył poseł na Sejm J. Grzecznarowski i A. Miller, który ofiarował działkę pod budowę. W 1939 roku budynek szkoły był oddany w stanie surowym” - czytamy na stronie PSP nr 17.
W czasie okupacji Niemcy dokończyli inwestycję i zaanektowali obiekt na sztab wojskowy. Użytkowali go do końca wojny.
Od 1946 roku podstawówka, im. gen. Karola Świerczewskiego, mieściła się w budynku przy ul. Wierzbickiej. Uczyły się tu dzieci z Borek i Żakowic. Było ich tak dużo, że szkoła pracowała na trzy zmiany – od godz. 7 do godz. 20. Klasy liczyły od 50 do 60 uczniów.
W roku szkolnym 1947/48 Henryka Poganowskiego na stanowisku kierownika szkoły zastąpił Kazimierz Ginał. Kadra pedagogiczna liczyła wówczas 10 osób. Placówka, z finansową pomocą magazynów Monopolu Tytoniowego, organizowała w Garbatce kolonie dla dzieci zagrożonych gruźlicą. Dwa lata później w szkole rozpoczął działalność ZHP.
W sierpniu 1951 roku budynek przeszedł kapitalny remont. Położono nowe stropy i podłogi w trzech salach lekcyjnych, pokoju nauczycielskim i na dolnym korytarzu.
W roku szkolnym 1952/53 otwarto szkolną świetlicę, której celem była praca z dziećmi mającymi problemy w nauce i zaniedbanymi środowiskowo. W ramach pracy świetlicowej prowadzono chór, koło introligatorskie, papieroplastykę i ogródek biologiczny. Rok później zakończył się remont. Do użytku oddano salę gimnastyczną, stołówkę, kuchnię i magazyn, ukończono budowę parkanu. Pięć lat później rozpoczęto prace związane z instalacją centralnego ogrzewania.
W latach 1986-1988, w związku z brakiem podstawówki na rozbudowującym się osiedlu Południe, w powstającym dla Zespołu Szkół MPK kompleksie zorganizowano filię Szkoły Podstawowej nr 17. Uczyły się tam klasy 0-III aż do roku 1988, kiedy to rozpoczęła pracę Szkoła Podstawowa nr 40 i przejęła całość nauczania początkowego wraz z kadrą pedagogiczną.
W roku szkolnym 1992/93 następuje reorganizacja placówki. Szkoła pracuje w dwóch budynkach – przy ul. Wierzbickiej 55, z ciągiem klas IV-VIII i 0 oraz przy ul. Wierzbickiej 89/93; ten ostatni stał się siedzibą PSP nr 17. W tym czasie w budynku przy ul. Wierzbickiej 89/93 funkcjonuje jeszcze Zasadnicza Szkoła Zawodowa MPK i Technikum Zawodowe – dzienne i wieczorowe. Zespół tych szkół zajmuje parter i I piętro. Część II piętra zajmują klasy 0-III PSP nr 17. Kilka sal wynajmuje Studium Nauczycielskie. Dopiero rok później cała szkoła przenosi się do budynku przy ul. Wierzbickiej 89/93. Od roku szkolnego 1999/2000 rusza filia przy ul. Świętojańskiej 5, która objęła nauczaniem klasy 0-III.
https://www.cozadzien.pl/zdjecia/ze-szkolnej-kroniki-psp-17-im-przyjaciol-dzieci-zdjecia/73911
W roku 2005 szkoła otrzymała imię Przyjaciół Dzieci. Dziesięć lat później na placu szkolnym zaczyna funkcjonować Astrobaza.
Od roku szkolnego 2017/2018, w wyniku reorganizacji szkolnictwa, w struktury PSP nr 17 włączono wygaszane PG nr 3. Tym samym placówka znów zaczęła funkcjonować w dwóch budynkach: przy ul. Wierzbickiej 89/93 i przy ul. Czarnoleskiej 10, w budynku PG nr 3. Filia przy przy ul. Świętojańskiej została zlikwidowana.
Począwszy od 1 września 2020 roku siedzibą główną szkoły jest budynek przy ul. Czarnoleskiej.
