Dzieje PSP nr 3 sięgają początków XIX w., a dokładniej 1817 r., kiedy to ks. Nowomiejski założył siedmioklasową szkołę powszechną im. Jana Długosza. Do roku 1850 była koedukacyjna, potem osobno uczyli się chłopcy, a osobno dziewczęta.
W 1878 stała się szkołą dwustopniową, co oznaczało sześć lat nauki. Do 1914 r. mieściła się w prywatnym budynku przy ul. Grodzkiej. Dwa lata później nadano jej imię Jana Długosza i przemianowano na siedmioklasową szkołę powszechną. Mieściła się przy pl. Jagiellońskim 18. W roku 1930 rodzice i uczniowie ufundowali sztandar.
Od 1 lutego 1931 r. kierownikiem Publicznej Szkoły Powszechnej im. Jana Długosza był Wacław Pawłowski, który tę funkcję pełnił do roku 1969, a więc przez 38 lat.
Rok szkolny 1939/40 uczniowie PSP rozpoczęli w lokalu przy ul. Malczewskiego 18,ale już w grudniu budynek został zajęty na cele wojskowe i lekcje odbywały się znów na pl. Jagiellońskim.
Po wojnie Publiczną Szkołę Powszechną nazwano Szkołą Podstawową nr 3. Od roku szkolnego 1963/64 uczniowie SP nr 3 uczyli się w trzech miejscach - przy pl. Jagiellońskim 12 klas, przy ul. Niedziałkowskiego, w budynku SP nr 9 oraz przy ul. Malczewskiego w Szkole Ćwiczeń po dwie klasy.
W styczniu 1974 r. szkoła przeprowadziła się do wyremontowanego budynku przy ul. Niedziałkowskiego 26. Funkcjonowała tu do roku szkolnego 1984/85, kiedy to połączyła się ze Szkołą Podstawową nr 16. Uczniowie połączonych podstawówek pod szyldem „szesnastki” zaczęli zdobywać wiedzę w budynku SP nr 16 przy ul. 1 Maja (obecnie ul. 25 Czerwca).
https://www.cozadzien.pl/edukacja/ze-szkolnej-kroniki-psp-nr-2/71492
Od roku szkolnego 1985/86 nie było już w Radomiu podstawówki z numerem 3.Dwa lata później miasto, za zgodą ministra oświaty i wychowania, wydało decyzję o organizacji Szkoły Podstawowej nr 3 na nowym osiedlu Michałów - przy ul. Sobieskiego 12.
Na potrzeby przyszłych uczniów wybudowano trzy dwupiętrowe i dwa jednopiętrowe pawilony oraz salę gimnastyczną. Pierwszym dyrektorem „trójki” został Cezary Kornacki. By podstawówka mogła przyjąć uczniów 1 września 1987 r., w ostatnich tygodniach wakacji przy urządzaniu wnętrz ofiarnie pracowali mieszkańcy osiedla, przedstawiciele zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „Michałów”, rodzice uczniów i sami uczniowie. W pierwszym roku w „trójce” uczyło się ok. 1700 dzieci. Najwięcej, bo aż 70 proc. stanowili uczniowie klas młodszych. Szkoła pracowała najpierw na dwie zmiany, potem trzeba było przejść na system trzyzmianowy w pięciodniowym tygodniu pracy.
Poza tym trwała jeszcze budowa sali gimnastycznej. W pierwszym roku pracę podjęło 86 nauczycieli, w tym 36 z wykształceniem wyższym. Również w pierwszym roku zaczął działać Samorząd Uczniowski, ZHP i zuchy, LOP, SKKT, TPPR, PCK, Spółdzielnia Uczniowska, SKO i LOK.1 czerwca 1993 miasto nadało placówce nową nazwę - Publiczna Szkoła Podstawowa nr 3.W roku szkolnym 1993/94 w „trójce” w 93 oddziałach uczyło się 3 tys. 50 dzieci.
Pracowało z nimi 136 nauczycieli.19 maja 1994 r. Rada Miejska Radomia, na wniosek nauczycieli i uczniów PSP nr 3 i w nawiązaniu do tradycji, nadała szkole imię Jana Długosza. 14 października odbyła się uroczystość nadania szkole imienia połączona z poświęceniem sztandaru i pamiątkowej tablicy Poświęconej Długoszowi.
Wkrótce dał znać o sobie niż demograficzny - liczbę oddziałów trzeba było systematycznie zmniejszać. W końcu „trójka” oddała jeden z segmentów organizującemu się VIII Liceum Ogólnokształcącemu. Kiedy w 1999 r. tworzono gimnazja, miasto na jedno z nich przeznaczyło dotychczasową siedzibę PSP nr 42. Uczniów podstawówki zaś przeniesiono do PSP nr 3.„Od chwili powstania PSP nr 3 istnieją silne związki między tą placówką a spółdzielnią mieszkaniową Michałów oraz parafią bł. Annuarity. Od kilku lat szkoła wspólnie z parafią organizuje Festyn Rodzinny z okazji Dnia Dziecka i Festiwal Piosenki Religijnej im. św. Cecylii. Festyn Rodzinny cieszy się wielkim powodzeniem wśród mieszkańców osiedla, a także miasta i okolic” - czytamy na stronie PSP nr 3.
