Mamy już gotowy model (FOTO 1;2;3;4) - przypomnę, że został on udostępniony do sklejenia przez sklep POMPO mieszczący się w Galerii Słonecznej w Radomiu. Jak widać wprowadziłem pewne zmiany w stosunku do oryginału. Żeby model pasował do mojej kolekcji aut spod znaku OFF-ROAD wymagał pewnej waloryzacji czyli ulepszenia. Zastosowałem w nim napęd 4X4 i większe koła z oponami terenowymi (FOTO 5). A że większe koła nie chciały się zmieścić w nadkolach, konieczne było podniesienie zawieszenia. Wystarczyły odpowiednie tuleje pod sprężyny zawieszenia (taka sama metoda stosowana jest w skali 1:1). W ten oto sposób zbudowałem Volkswagena T 3 w wersji SYNCRO z napędem na wszystkie koła.
Model można już postawić na półce i cieszyć oczy. Gdybyśmy jednak chcieli pokazać go w ciekawszy sposób, proponuję zrobić makietę dopasowaną do konkretnie tego modelu czyli dioramę.
Zanim jednak zabierzemy się do budowy dioramy, kilka słów na temat malowania drobnych detali, takich jak klamki, zawiasy czy uszczelki.
Jeśli mamy pewna rękę i dobry wzrok, to malowanie drobnych detali - które nie są oddzielnymi częściami - nie będziemy mieli większych trudności. Ale nawet wtedy warto sobie ułatwić pracę i posłużyć się taśmą modelarską. Oklejamy precyzyjnie malowany detal wokół, przyciskając porządnie brzegi taśmy (FOTO 6). Wcześniej oczywiście cała część musi być pomalowana na kolor bazowy. Dopiero wtedy malujemy detale na odpowiedni kolor ( FOTO 7). Po wyschnięciu farby zdejmujemy taśmę i cieszymy się prostymi liniami lub poprawiamy małym pędzelkiem. Światła wykonane z przezroczystego plastiku malujemy specjalnymi farbami CLEAR w odpowiednim kolorze. Tylko przednie reflektory pozostają przezroczyste. Wewnętrzne strony lamp czy kierunkowskazów malujemy na srebrny metalik, co imituje odbłyśniki (FOTO 8).
Przejdźmy do dioramy. Na początek potrzebny jest pomysł: co chcemy pokazać, w jakim otoczeniu zaprezentować model, jaką historię opowiedzieć.
Za podłoże dioramy posłuży kawałek deski lub stara ramka na zdjęcie. Wielkość dobieramy tak, żeby wokół modelu było dosyć miejsca na zainscenizowaną scenkę (FOTO 9). Nie ma co przesadzać i robić dioramę 2 x 2 metry, bo przecież miejsce trzeba zagospodarować z głową.
W celu zabezpieczenia ramki, na czas pracy oklejamy ją taśmą malarską (FOTO 10).
Podłoże wykonujemy z twardej plasteliny kształtując ją odpowiednio. Żeby całość nie była zbyt ciężka, większe formy (np. pagórki) wykonujemy z makulatury i kleimy klejem do drewna rozrzedzoną z wodą, a następnie okładamy specjalnym bandażem modelarskim na mokro. Ja stosuję gąbkę florystyczną do kwiatów sztucznych (FOTO 10), którą można łatwo formować nożykiem (uważając oczywiście na palce).
Postanowiłem umieścić model w szopie zaadoptowanej na garaż.
Szopę zbudowałem... z drewna, jak to szopę. Ściany powstały z jednego drewnianego klocka rozłupanego siekierą na cienkie deseczki, co dało ciekawą, nierówną fakturę idealną do prowizorycznej konstrukcji jaką jest szopa (FOTO 11). Szkielet budowli powstał z drewnianych listewek. Wszystko zostało sklejone klejem do drewna. Podłoga powstała z wymienionej wcześniej kostki florystycznej, na którą położyłem tekturę z pudełka po modelu. Sama tektura kolorem i powierzchnią przypominała beton i nie wymagała już dalszej pracy. Pozostało tylko wyciąć prostokątny otwór imitujący kanał naprawczy (FOTO 12). Całość pomalowałem (czy raczej pomazałem) farbami plakatowymi, pozostawiając w ten sposób oryginalną fakturę drewna, a po wyschnięciu lakierem bezbarwnym. Kanał przykryty jest drewnianymi listewkami (FOTO 13). Na ścianach garaży czy warsztatów często wiszą reklamy więc i nasza szopa dostała reklamy wycięte z gazety motoryzacyjnej.
Meble i wyposażenie garażu pochodzą z zestawu FUJIMI. Przy ich klejeniu i malowaniu obowiązują takie same zasady, jak przy pracy z modelem.
Narzędzia to elementy foto trawione, czyli tzw. blaszka. Do ich sklejania potrzebny jest klej cjanopanowy, który klei bardzo szybko, nawet palce!
Dla ożywienia dioramy dodałem figurki do sklejania z zestawu FUJIMI. Można je w pewnych granicach kształtować. Zestaw zawiera kilka kompletów różnych rąk, co pozwala dostosować je do indywidualnych potrzeb dioramy (FOTO 14).
Teraz już możemy spokojnie zademonstrować dioramę umieszczając ja na półce czy biurku, czerpiąc satysfakcję z faktu, że zbudowaliśmy to sami (FOTO 15 i następne). Na tym kończymy poradnik dla początkujących modelarzy.
