- Jesteśmy jednostką, która zgodnie z ustawą zajmuje się integracją społeczną, wspieraniem grup zagrożonych wykluczeniem. Dotychczas nasze działania koncentrowały się na tworzeniu warunków do integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami, osób w kryzysach, np. psychicznym czy bezdomności. Uczymy udzielania usług społecznych, np. osobom starszym wymagającym opieki, a jednocześnie wspieramy aktywizację seniorów, którzy chcą rozwijać swoje pasje i spędzać czas wśród równie zaangażowanych rówieśników – wylicza Aleksander Kornatowski, dyrektor Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej. - Promujemy rozwój ekonomii społecznej, prowadzimy działania związane z profilaktyką uzależnień, przeciwdziałaniem przemocy. Do tych zadań doszło kolejne – wsparcie integracji społecznej obcokrajowców, których na Mazowszu nie brakuje.
Wynająć powierzchni biurowe
Projekt Mazowieckie Mosty Międzykulturowe jest finansowany ze środków europejskich, w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji na lata 2021-2027. W ramach tej inicjatywy na Mazowszu powstanie sześć CIC-ów – poza Radomiem w Warszawie, Ciechanowie, Ostrołęce, Płocku i Siedlcach. Będą to miejsca udzielania wsparcia cudzoziemcom, którzy przebywają w naszym województwie – pracują, uczą się, próbują układać sobie życie w nowej dla nich codzienności.
– Podpisaliśmy już umowę z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji, więc możemy rozpocząć bardzo konkretne działania: wynająć powierzchnie biurowe, których potrzebujemy do prowadzenia nowych działań, wyposażyć jej, zatrudnić osoby do pracy i je przeszkolić, a przy okazji – szerzej mówić o naszym projekcie – tłumaczy Aleksander Kornatowski.
MCPS szacuje, że otwarcie CIC-ów nastąpi to wcześniej niż w drugim kwartale tego roku.
CIC-e mają działać w formule one-stop-shop, co oznacza, że cudzoziemcy otrzymają w jednym miejscu niezbędne informacje dotyczące sposobu załatwiania swoich spraw w urzędach, a także informacje o usługach, z których będą mogli skorzystać w CIC. - Nie otrzymają tam ani wsparcia finansowego, ani rzeczowego. Nie będzie tam również przestrzeni pobytowych, żadnych opcji zamieszkania czy nocowania – podkreśla dyrektor MCPS. - To ma być przestrzeń biurowa, czynna w określonych godzinach, w której będzie można uzyskać m.in. informacje, jak poruszać się w polskich realiach urzędowych.
Razem z organizacjami pozarządowymi
Projekt zakłada także partnerstwo z organizacjami pozarządowymi, które mają doświadczenie w pracy z i na rzecz cudzoziemców. Ich zadaniem będzie wprowadzanie cudzoziemców w realia życia w Polsce oraz zorganizowanie im odpowiedniego poradnictwa. Aby ułatwić integrację i wzajemne rozumienie się, osoby korzystające z usług CIC będą mogły także wziąć udział m.in. w kursach języka polskiego czy kursach adaptacyjnych (zawierających elementy historii Polski, polskiej kultury i obyczajów, praw i obowiązków cudzoziemców, otoczenia instytucjonalnego oraz społecznego). Zaplanowano również poradnictwo prawne w zakresie zatrudnienia i praw pracowniczych czy zorganizowanie wsparcia psychologicznego dla dzieci i dorosłych oraz prowadzenie działań z zakresu przeciwdziałania przemocy domowej i handlu ludźmi.
Budowanie mostów z obu stron
– Nie można mówić o integracji bez wzajemnego poznawania się. Wiemy, że pracownicy przedszkoli, szkół czy też kadry pomocy społecznej w swojej codziennej pracy spotykają się z dziećmi czy całymi rodzinami spoza Polski, z którymi nie zawsze potrafią się w pełni zrozumieć. I nie chodzi tu tylko o kwestie językowe – podkreśla Paulina Babis, kierowniczka Wydziału Integracji Cudzoziemców MCPS. - Dlatego chcemy wesprzeć pracowników mazowieckich placówek oświatowych czy pomocy społecznej w edukacji międzykulturowej, dać im narzędzia do pracy z dziećmi z innych kultur, do rozmów z rodzicami, do zrozumienia kontekstu społeczno-kulturowego, który może stanowić barierę w integracji. Musimy uczyć się siebie wzajemnie – z poszanowaniem tradycji każdej ze stron. Tylko tak zbudujemy mosty międzykulturowe.
Koncepcja centrów integracji cudzoziemców wprowadzana jest obecnie w całym kraju, na bazie modelu wypracowanego we wcześniejszych latach w województwach opolskim i wielkopolskim. Pilotaż pokazał, że tego typu działania muszą być prowadzone razem przez stronę rządową, samorządową (na poziomie województwa) i społeczną, jaką jest trzeci sektor.
