Wielka Sobota to jeden z najważniejszych dni w roku liturgicznym. Rano wierni święcą pokarmy w kościołach, a wieczorem rozpoczyna się Wigilia Zmartwychwstania, podczas której główną rolę odgrywa światło i woda - niezwykłe symbole chrześcijańskie, które w tym dniu nabierają większego znaczenia. Przez te dwa żywioły katolicy oczyszczają się i przygotowują do Wielkanocy, do przywitania Zmartwychwstałego Jezusa.
Triduum Paschalne jest czasem ciszy i czuwania na przyjście Zbawiciela. W tym czasie w kościołach nie biją dzwony, organiści śpiewają bez akompaniamentu instrumentów. Wielki Piątek i Wielka Sobota to dni, w których nie odbywają się msze. Wierzono, że właśnie wtedy apostołowie przeżywali żałobę po śmierci Nauczyciela. Wielka Sobota obfituje w przeróżne obrzędy, np. rano święcenie pokarmów, a wieczorem uroczysta Wigilia Paschalna podzielona na trzy części: liturgię światła, liturgię słowa i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. W sobotni wieczór odwiedziliśmy parafię Matki Bożej Królowej Świata, by pokazać jeden z najbardziej niezwykłych obrzędów w Kościele Katolickim.
Kiedy zapada zmrok, wierni gromadzą się w kościele ze świecami. Rozpoczyna się liturgia światła. Przed kościołem kapłan wraz z ministrantami rozpala ognisko. Ksiądz odpala od niego paschał, czyli wielką świecę z pięcioma woskowymi gwoździami symbolizującymi pięć ran Chrystusa. Ogień ten jest symbolem Zbawiciela, Jego męczeńskiej śmierci, a iskra wykrzesana w ten wieczór, oznacza Jego wyjście z grobu i przejście do odmiennego życia. Ogień ten ma oczyszczać wiernych. Następnie ministranci rozpalają swoje świece i wszyscy w uroczystym pochodzie wchodzą do kościoła. Wierni odpalają swoje świece i w kościele rozbłyska światło. To znak nadchodzącego Zbawiciela.
"Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki"
Ognisko jest święcone wodą przez kapłana. Woda to symbol życia, odrodzenia ducha i ciała, zmartwychwstania i oczyszczenia, prawdy i łaski. Woda to także symbol Ducha Świętego, którego w hymnie "Veni Creator" nazywa się "fons vivus - źródło żywe". Ma odwracać choroby, udzielać łask i zapewniać bezpieczeństwo. Kapłan w Wielką Sobotę odmawia specjalną modlitwę, w której przypomina przemianę wody w wino na weselu w Kanie Galilejskiej, przejście Chrystusa po tafli jeziora, mówi o krwi i o wodzie, które wypłynęły z boku ukrzyżowanego Jezusa, a także o nakazie chrztu i zanurza paschał w wodzie chrzcielnej.
"Hosanna, hosanna..."
Po liturgii światła następuje liturgia słowa. Składa się z dziewięciu czytań ze Starego i Nowego Testamentu przeplatanych psalmami i modlitwą. Po raz pierwszy od Wielkiego Czwartku rozbrzmiewają dzwony w kościele. Wierni śpiewają uroczyste "Alleluja", którego nie słyszano od czterdziestu dni. Później wierni odnawiają przyrzeczenia chrzcielne.
