Trumna z ciałem o. Huberta Czumy wystawiona była od niedzieli w kościele św. Trójcy. W poniedziałek, 23 września w kondukcie żałobnym przewieziona została do radomskiej katedry. Kondukt przeszedł ulicą Żeromskiego oraz parkową aleją bp. Jana Chrapka. W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział m.in. przedstawiciele Prezydenta RP, Premiera, miast, których ojciec Hubert Czuma był honorowym obywatelem: Radomia, Lublina i Szczecina, a także delegacje Solidarności.
Podczas uroczystości list prezydenta RP Andrzeja Dudy odczytał minister Andrzej Dera. „Obdarzony niewątpliwą charyzmą, cieszący się powszechnym szacunkiem, przyczynił się do ocalenia ducha Solidarności pomimo stłumienia przez reżim siłą karnawału lat 1980-1981. To dzięki takim osobom, nasza polska pokojowa rewolucja antykomunistyczna doprowadziła ostatecznie do upadku systemu kłamstwa i zniewolenia. To takim ludziom zawdzięczamy odzyskanie własnego, suwerennego państwa i pełni swobód obywatelskich” - napisał prezydent Andrzej Duda.
https://www.cozadzien.pl/zdjecia/pogrzeb-ojca-huberta-czumy-zdjecia/59367
W imieniu władz miasta zmarłego żegnał wiceprezydent Konrad Frysztak, który przypomniał, że ojciec Hubert Czuma był Honorowym Obywatelem Radomia. Był też odznaczony medalem Bene Merenti Civitas Radomiensis.
Ojciec Hubert Czuma spoczął na cmentarzu komunalnym przy ul. Ofiar Firleja, w grobowcu zakonnym oo. Jezuitów.
***
Ojciec Hubert Czuma urodził się 2 listopada 1930 r. w Lublinie, w rodzinie o tradycjach patriotycznych. W wieku 18 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, a święcenia kapłańskie otrzymał 30 października 1955 roku.
W sierpniu 1979 r. zmuszony został do opuszczenia Szczecina i przeniesiony do Radomia. Oficjalnie nie mógł pracować z młodzieżą akademicką, jednak wspierał ks. Zdzisława Domagałę w prowadzeniu Duszpasterstwa Akademickiego. W latach 1980-1989 organizował msze św. za Ojczyznę, był opiekunem „Solidarności”, a także organizatorem spotkań dla opozycjonistów „ S”.
W 1989 r. był jednym z inicjatorów i twórców Komitetu Obywatelskiego Ziemi Radomskiej. Od 1990 r. był kapelanem więziennym, a od 1991 r. publicystą radiowym. Duszpasterz „Solidarności”, od 2001 r. duszpasterz Ludzi Pracy i sekretarz telefonu zaufania w diecezji radomskiej.
Wielokrotnie przesłuchiwany, inwigilowany i więziony. W 1970 r. podejrzany o związek z konspiracyjną organizacją niepodległościową „Ruch”, aresztowany, osadzony w areszcie przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, zwolniony w styczniu 1971 r. na skutek zabiegów prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego. W latach 1979 – 1988 rozpracowywany przez Wydział IV KM MO/ WUSW w Radomiu w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania krypt. „Fanatyk”. W 2003 honorowy członek NSZZ „S”, członek Rady Programowej „Tygodnika Solidarność”.
W czerwcu 2010 uhonorowany medalem „Bene Merenti Civitas Radomiensis” na wniosek NSZZ „Solidarność” Ziemia Radomska. Tytuł honorowego obywatela Radomia został mu nadany przez Radę Miejską w 2015 roku. Był również honorowym obywatelem Szczecina i Lublina. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
