Ówczesny prezydent Radomia Józef Grzecznarowski mocno zabiegał, by to w naszym mieście ulokowany został Ericsson. We wrześniu zapadła decyzja – do Radomia przeniesie się z Katowic Wytwórnia Telefonów i Sygnałów Kolejowych „Telsyg” SA, produkująca aparaty telefoniczne, automatyczne stacje, urządzenia teletechniczne oraz elektryczne urządzenia sygnalizacji kolejowej. Na początku marca 1938 roku magistrat sprzedał spółce ok. 2,25 ha gruntu przy ul. Kozienickiej (obecnie ul. Struga 60) za symboliczną złotówkę. Budowa trwała pół roku. 20 grudnia 1938 roku zakład uruchomiono. Jego pierwszym dyrektorem został inż. Henryk Partuń (według innych źródeł – Patrum). Radomski Ericsson produkował – z podzespołów dostarczanych ze Szwecji lub wytwarzanych w kraju - aparaty telefoniczne biurkowe i ścienne (automatyczne i ręczne), aparaty podsłuchowe, skrzynki rozdzielcze słupowe do prowadzenia rozmów międzymiastowych, urządzenia sygnalizacji kolejowej, aparaty sygnalizacyjne kontrolne i pomiarowe, a także akumulatory. Do wybuchu II wojny światowej zatrudniała ok. 400 osób.
W czasie okupacji fabryka zmieniła profil produkcji i wytwarzała m.in. części do głowic torpedowych oraz elementy wyposażenia samolotów. W 1944 roku wycofujące się wojska niemieckie wywiozły do kalina pod czeską Pragą najcenniejsze maszyny i urządzenia; odzyskano je dopiero na początku maja 1947. Mimo to zakład wznowił produkcję aparatów telefonicznych już w 1945. Przez pierwsze trzy lata działał pod Tymczasowym Zarządem Państwowym. Na początku 1948 roku został upaństwowiony i jako Zakład T4 (od 1951 r. - T9) podporządkowany został Zakładom Wytwórczym Aparatury Teletechnicznej w Łodzi.
Radomską Wytwórnią Telefonów „Telkom – RWT” radomski Ericsson stał się 1 stycznia 1972 roku. W pierwszym kwartale 1975 na Gołębiowie uruchomiono dodatkowo nowoczesny Zakład Tarcz Numerowych na licencji firmy Face Standard. Dzięki temu RWT stało się największym i najnowocześniejszym producentem telefonów w krajach socjalistycznych. Zatrudniała ponad 2,5 tys. osób. Miała własny ośrodek wypoczynkowy – w Rabce, prowadziła dwa przedszkola, żłobek i przyzakładową przychodnię zdrowia.
Kiedy na przełomie lat 80. i 90 załamały się rynki zbytu, RWT wpadło w kłopoty finansowe. W styczniu 1991 zakład przekształcono w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. Otrzymała nazwę Radomska Wytwórnia Telefonów RWT SA. Nie sprostała jednak konkurencji i w czerwcu 1996 sąd ogłosił jej upadłość.
https://www.cozadzien.pl/radom/koncza-wyburzac-rwt-powstana-tam-bloki/89828
