Bądźmy czujni, wykazujmy zainteresowanie każdym niepokojącym nas przypadkiem – reagujmy – wzywajmy na miejsce straż miejską lub policję. Jeżeli sytuacja jest na tyle dramatyczna, że nie mamy już czasu na czekanie – reagujmy sami – mamy takie prawo.
Mamy prawo wybić szybę w samochodzie, w którym uwięzione jest dziecko (lub zwierzę)!
Zarówno w postępowaniu karnym, jak i cywilnym takie działanie powinno zostać uznane za kontratyp, wyłączający odpowiedzialność osoby, która uszkodziła samochód w celu ratowania znajdującego się tam dziecka lub zwierzęcia.
Art. 26 § 1. Kodeksu karnego:
Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego.
art. 424 Kodeksu cywilnego:
„Kto zniszczył lub uszkodził cudzą rzecz albo zabił lub zranił cudze zwierzę w celu odwrócenia od siebie lub od innych niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio od tej rzeczy lub zwierzęcia, ten nie jest odpowiedzialny za wynikłą stąd szkodę, jeżeli niebezpieczeństwa sam nie wywołał, a niebezpieczeństwu nie można było inaczej zapobiec i jeżeli ratowane dobro jest oczywiście ważniejsze aniżeli dobro naruszone.„
UWAGA: nie każdy pies zamknięty w samochodzie znajduje się w stanie zagrożenia zdrowia lub życia. Część samochodów wyposażonych jest w systemy klimatyzacyjne, które pozwalają utrzymać niską temperaturę w środku także przy wyłączonym silniku
Jeżeli pies ma oznaki udaru cieplnego: płytki oddech, popada w letarg, nie reaguje na pukanie w szybę – musimy reagować: należy zbić szybę, która znajduje się jak najdalej od czworonoga. Szkło jest hartowane, rozbije się na drobne kawałki, może zrobić zwierzakowi krzywdę
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA:
art. 160 par. 2 Kodeksu Karnego
przestępstwo narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w przypadku, kiedy na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo (a tak jest w przypadku dziecka), jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
art. 6.2.17 Ustawy o ochronie zwierząt:
„Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: „wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu;”
art. 35. Ustawy o ochronie zwierząt:
Kto zabija, uśmierca zwierzę albo dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów art.6 ust.1, art.33 lub art.34 ust.1–4
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
1a.Tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem.
2.Jeżeli sprawca czynu określonego w ust.1 lub 1a działa ze szczególnym okrucieństwem podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
3.W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, 1a lub 2 sąd orzeka przepadek zwierzęcia, jeżeli sprawca jest jego właścicielem.
