Szacuje się, że zaburzeń depresyjnych doświadcza 1 proc. dzieci w wieku przedszkolnym powyżej drugiego i trzeciego roku życia, a w wśród dzieci w wieku 6-12 lat – 2 proc. Depresja dzieci i osób dojrzewających charakteryzuje się wysokim współczynnikiem współwystępowania innych zaburzeń. U 30-75 proc. dzieci i młodzieży doświadczających depresji rozpoznawane są jednocześnie zaburzenia lękowe. Zgodnie z Mapami Potrzeb Zdrowotnych, w 2019 r. w województwie mazowieckim udzielonych zostało ponad 5 tys. porad związanych z zaburzeniami nastroju oraz ponad 18,5 tys. porad dotyczących zaburzeń nerwicowych związanych ze stresem i postacią somatyczną.
W programie samorządu Mazowsza weźmie udział 11 tys. uczniów. Młodzież będzie spotykać się i pracować ze specjalistami z zakresu zdrowia psychicznego i psychiatrii.
– Chcemy pokazać młodzieży z naszego regionu, że depresja jest powszechnym problemem i dotyka ich rówieśników na całym świecie. Dzięki wiedzy i wzmożonej czujności, mogą pomóc sobie, ale też uratować życie swoich koleżanek i kolegów – mówi marszałek Adam Struzik.
W zajęciach wezmą udział uczniowie szkół ponadpodstawowych z województwa mazowieckiego. Będą one odbywać się w 15-25 osobowych grupach, a przeprowadzą je doświadczeni psychologowie, psychoterapeuci i psychiatrzy. Spotkania składają się z dwóch modułów. Pierwszy dotyczy depresji, drugi – samobójstw. Wśród omawianych zagadnień są się m.in. rodzaje, objawy i leczenie depresji, motywy samobójstw, rozpoznawanie zachowań charakterystycznych dla osób planujących samobójstwo oraz skala obydwu problemów. Na omówienie tematów zaplanowano trzy godziny lekcyjne.
Realizacją programu zajmie się osiem placówek z Mazowsza. W Radomiu program prowadzony będzie przez Mazowiecki Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy. Projekt rozpoczyna się w listopadzie 2020 r. i potrwa do czerwca 2022 r. W związku z pandemią COVID-19 spotkania mogą odbywać się online.
Depresja jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych należących do grupy zaburzeń afektywnych. Według Światowej Organizacji Zdrowia choruje na nią 322 mln ludzi na świecie. Stanowi ona 4,4 proc. globalnego obciążenia wszystkimi chorobami i jest jedną z najczęstszych przyczyn niesprawności na świecie. Każdego roku z jej powodu umiera ok. 800 tys. osób.
