Limfocyty B – rola w układzie odpornościowym
Układ immunologiczny obejmuje różne typy komórek należących do leukocytów, które mają ściśle określoną rolę w procesie obrony organizmu przed czynnikiem, mogącym wywołać zagrożenie.
Leukocyty, inaczej białe krwinki można podzielić na:
- Granulocyty (neutrofile, bazofile i eozynofile);
- Agranulocyty (limfocyty i monocyty).
Limfocyty B powstają w szpiku kostnym, a dojrzewają w węzłach chłonnych oraz śledzionie. Podstawową funkcją limfocytów B jest produkcja przeciwciał różnych klas. Komórki B1 są odpowiedzialne za odporność wrodzoną, komórki B2 biorą udział procesach generowanych przez odporność nabytą. Limfocyty T rozpoznają antygeny i dają sygnał do limfocytów B, inicjując produkcję przeciwciał. Wytworzone i uwolnione przeciwciała mogą oplatać antygen, ułatwiając w ten sposób makrofagom proces fagocytozy, czyli pochłaniania i usuwania patogennych komórek.
Układ immunologiczny jest najczęściej aktywowany w okresach przeziębień i zachorowań na grypę. Warto wówczas sięgnąć po naturalne preparaty lecznicze o działaniu immunomodulującym. Dużą skuteczność działania wykazują leki opracowane na bazie aloesu drzewiastego, pelargonii afrykańskiej i jeżówki purpurowej.
Limfocyty B – mechanizm działania
Rola limfocytów B polega na aktywności związanej z produkcją przeciwciał, co prowadzi do neutralizacji patogenów. Proporcje klas limfocytów B oraz ich liczebność decydują o odporności organizmu, czyli stopniu zapadalności na choroby.
Reakcja obronna z udziałem limfocytów B rozpoczyna się od prezentacji antygenu, czyli rozpoznania czynnika chorobotwórczego i przyczepienia do swojej powierzchni jego fragmentu. Następnie dochodzi do produkcji cytokin, które aktywują odpowiedź immunologiczną. Najważniejszą z funkcji pełnionych przez limfocyty B jest produkcja przeciwciał (immunoglobulin). Przeciwciała to białka, które rozpoznając właściwy sobie patogen, przyłączają się do niego, tym samym go unieszkodliwiając. Wówczas funkcję obronną przejmują komórki żerne, np. makrofagi, które pochłaniają intruza.
Limfocyty B produkują 5 klas przeciwciał:
- Immunoglobulina M (IgM), to przeciwciała, które powstają jako pierwsze w reakcji na pojawienie się antygenu. Ich obecność we krwi, wskazuje na niedawny kontakt z patogenem.
- Immunoglobulina E (IgE), to podstawowe przeciwciała uczestniczące w reakcji alergicznej. Ich odpowiedź często wywołuje zespół objawów o podłożu alergicznym m.in. zapalenie spojówek, nieżyt nosa, kaszel oraz objawy astmy oskrzelowej. Przeciwciała tej klasy są także aktywowane w przypadku zakażeń pasożytniczych.
- Immunoglobulina A (IgA), to przeciwciała, które reagują podczas bezpośredniego kontaktu z antygenem. Powstają na powierzchni błon śluzowych układu oddechowego, układu pokarmowego oraz drogach moczowo-płciowych.
- Immunoglobulina G (IgG), to przeciwciała, które najlepiej rozpoznają dany czynnik chorobotwórczy, co czyni je najbardziej efektywnymi. Zwykle ich stężenie we krwi jest najwyższe spośród przeciwciał wszystkich klas.
- Immunoglobulina D (IgD) jest to najmniej poznana immunoglobulina i we krwi występuje w najmniejszej ilości.
Limfocyty B, a choroby autoimmunologiczne
Choroby autoimmunologiczne, powstają w wyniku dysfunkcji układu odpornościowego. Ma to związek z nieprawidłową odpowiedzią limfocytów B, które rozpoznają własne komórki jako niebezpieczne dla ustroju. Rozpoczyna to całą kaskadę zdarzeń, skierowanych na usunięcie komórki uznanej za patogenną. Dochodzi wówczas do wytwarzania autoprzeciwciał, co wywołuje atak na komórki własnego organizmu, któremu towarzyszy stan zapalny. Do chorób o podłożu autoagresywnym należą takie schorzenia jak: Hashimoto, RZS, łysienie plackowate, łuszczyca.
