Ekspozycja powstała w wyniku artystycznej współpracy między Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie, Polsko-Japońską Wyższą Szkołą Technik Komputerowych w Warszawie oraz Uniwersytetem Technologiczno-Humanistycznym w Radomiu. I jest kontynuacją konfrontacji między uczelniami i wydziałami artystycznymi w Polsce, których zamysł zrodził się w 2009 roku. Jego efektem była poprzednia wystawa „Rytmy i rytuały”, poświęcona kulturze Afryki. W 2011 roku w Muzeum Sztuki Współczesnej swoje prace prezentowali studenci krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i Wydziału Sztuki wtedy Politechniki Radomskiej.
Ogromne zainteresowanie ze strony środowisk twórczych zachęciło organizatorów do kontynuacji tej formy spotkań. Idea tego typu działań okazała się atrakcyjna na wielu płaszczyznach. Począwszy od pobudzenia ducha rywalizacji między studentami, poprzez proces odkrywania historii i tradycji nieznanych nam kultur, aż do powstawania nowych artefaktów. Tematyka konfrontacji obejmuje pozaeuropejskie obszary etniczne, wykraczające poza standardowy program nauczania. Zobowiązuje to prowadzących zajęcia do organizowania tematycznych wykładów i zapraszania wybitnych intelektualistów zajmujących się filozofią, religią, folklorem czy przyrodą badanych obszarów etnicznych Azji. Jest to o tyle ważne, że wszystkie te czynniki od tysięcy lat wpływają na powstawanie i kształtowanie jej kultury.
Studenci na bazie zdobytych informacji poszukują kodu, dzięki któremu mogą odczytywać i interpretować wybrane przez siebie zagadnienia dotyczące tego jakże bogatego pod wieloma względami kontynentu. W efekcie tych poszukiwań powstają prace w różnych technikach - począwszy od rysunku, malarstwa, fotografii, kolażu, poprzez obiekty przestrzenne i działania multimedialne.
Czynniki te zakorzenione są nierozerwalnie w historii, religii i tradycji, o której dziś tak łatwo zapominamy. To właśnie odrębność kulturowa czyni świat ciekawym i zachęca nas do podróży, poszukiwań i odkryć, których efektem stają się m.in. takie działania artystyczne, jak „Oblicza Azji”.
