Niskie temperatury od zawsze były sposobem na wiele dolegliwości.Zimno hartuje nasz organizm, wzmacnia odporność, przyspiesza przemianę materii, poprawia krążenie, dodaje zdrowia i energii. Kobiety od wieków stosowały zimne kąpiele w trosce o swoją urodę. I wyglądały znakomicie bez specjalnych kosmetyków i licznych zabiegów upiększających.
Zimno przyczynia się również do wcześniejszego powrotu do zdrowia, jako część programu rehabilitacji, zarówno po ostrych urazach, jak i w leczeniu chronicznych schorzeń. Zimno przyczynia się również do efektywnego zmniejszania się bólu w okresach po operacjach lub zabiegach chirurgicznych rekonstrukcji stawów. Głębokie i powierzchowne zmiany temperatury zależą od metody aplikacji, temperatury wyjściowej i czasu aplikacji.
Dawno temu nośnikiem zimna był wyłącznie lód, śnieg lub mroźna woda. Obecnie kąpiele w zimnej rzece można zastąpić przez krioterapię, czyli miejscowe lub całościowe schłodzenie ciała za pomocą ciekłego azotu. W leczeniach miejscowych konkretną część ciała schładza się do temperatury - 185 stopni, w całościowych czyli za pomocą kriosauny lub kriokomory do - 100/160 stopni.
WSKAZANIA DO KRIOTERAPII
- Reumatoidalne Zapalenie Stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, choroba reumatyczna
- Oparzenia skóry świeże
- Niedowłady spastyczne
- Pierwotna i wtórna osteoporoza - zespoły algodystroficzne
- Stłuczenia i ich następstwa (dolegliwości bólowe, obrzęki, wysięki)
- Naderwania przyczepów ścięgien i wiązadeł
- Przykurcze stawowe i mięśniowe
- Przeciążenia mięśni
- Skręcenie stawu kolanowego, zwichnięcie rzepki, po rekonstrukcji wiązadeł krzyżowych przednich stawu kolanowego
- Bóle głowy, nerwobóle kręgosłupa szyjnego, kręcz karku, dyskopatie szyjne
- Zwichnięcia barku, zespół bolesnego barku
- Stany pooperacyjne kręgosłupa
- Dyskopatie lędźwiowe, rwa kulszowa
- Ostrogi piętowe
Krioterapia poprawia samopoczucie, działa relaksująco, dodaje siły i witalności. Krioterapia ogólnoustrojowa stała się metodą stosowaną w leczeniu fizycznych urazów sportowych i metodą odnowy biologicznej, z którą łączy się osiąganie wyników w sporcie i pracy zawodowej.
Ubranie do zabiegu
Ubranie chroni tylko obszary ciała o największym ryzyku odmrożenia (dłonie, stopy, małżowiny uszne, doły podkolanowe). Strój – dla pań dwuczęściowy, dla panów spodenki, krótkie nie za obcisłe. Maska – nakłada pacjent na twarz bezpośrednio przed wejściem do kriokomory.
Zamiast czapki – opaska (nauszniki), nie osłaniamy głowy, na której znajduje się duża liczba termoreceptorów, biorących udział w procesie wymiany ciepła.
Rękawiczki – chronią tylko dłonie.
Maska – wyłożona warstwą gazy ma za zadanie chronić drogi oddechowe. Maskę zakłada się tuż przed wejściem do kriokomory. Założenie jej wcześniej może spowodować nagromadzenie wilgoci w warstwie gazy.
Obuwie - drewniaki. Gruba podeszwa stanowi dobrą izolację stóp od podłoża. Najzimniejsze powietrze znajduje się w dolnej części pomieszczenia.
Buty – nie za małe i nie za ciasne.
Skarpety - powinny chronić stopy i okolicę kostek, nie uciskające kończyny. Wysokie podkolanówki, chroniące dół podkolanowy, zasłaniając całe podudzie wyłączają je z procesu wymiany ciepła.
