Brytyjski dramatopisarz i scenarzysta Peter Shaffer napisał „Amadeusza” w 1979 roku. Bazując na życiorysach Wolfganga Amadeusza Mozarta i Antonio Salieriego, przedstawił życie obu - geniusza i sprawnego rzemieślnika - na dworze cesarza Józefa II z perspektywy Salieriego właśnie, nadwornego kompozytora cesarza. Dopiero jednak film Milosa Formana z 1984 roku (do którego zresztą Shaffer napisał scenariusz) rozsławił domniemany konflikt między muzykami.
My gramy sztukę Shaffera, ale oczywiście podobieństw nie da się uniknąć. Rola Mozarta jest dość bliska temu, co zostało zrobione w filmie, natomiast sam Salieri jest w naszym spektaklu nieco innym bohaterem – mówi Paweł Aigner, reżyser radomskiego „Amadeusza”. - To zresztą bardzo dobrze napisany tekst, sztuka dramatyczna z prawdziwego zdarzenia. Jest tu wszystko, co trzeba. I to jest takie mięsiste, w każdej roli można znaleźć coś fajnego.
Salieriego gra Łukasz Stawowczyk, który – zdaniem reżysera – jest w tej chwili jednym z najbardziej ciekawych i obiecujących aktorów w Polsce. - Mozart z kolei to w sztuce młody, nieopierzony chłopak, a grający go Mateusz Paluch – w zasadzie nowy członek zespołu stawia swoje pierwsze kroki na dużej scenie. To świetnie napisana postać i myślę, że Mateusz ją bardzo dobrze pokaże – przewiduje Paweł Aigner.
„Amadeusz” Pawła Aignera to opowieść o miłości i zazdrości. - Bo Salieri się mści; jest pełen szaleństwa i nienawiści, która musi skończyć się dla Mozarta tragicznie. Ale ponieważ, tak to odczuwa, jest tak bardzo głęboko skrzywdzony przez Boga, nie widzi innego rozwiązania niż śmierć. A prościej – ten spektakl jest o tym, co się dzieje z artystą, który pokochał sztukę, ale sztuka nie odwzajemniła jego uczuć – mówi reżyser. - Staramy się podejść do tego dramatu w lekki sposób. Ponieważ nie umiem zrobić tak do końca smutnego przedstawienia, będzie to dramatyczna opowieść, ale niepozbawiona humoru.
Scenografia jest dziełem Magdaleny Gajewskiej. - Bardzo mi się podoba rodzaj teatralnej kreacji w tekście Shaffera i nie chciałem ukrywać, np. za pomocą ruchomej sceny, zmian dekoracji. Zależało mi, żeby głównym kreatorem tego całego świata był Salieri. Żeby siła jego motywacji - tej zemsty napędzała cały ten teatralny świat. W związku z tym wszystkie dekoracje będą widoczne; pozbędziemy się kulis i pokażemy wnętrze teatru – zdradza Aigner.
Przyznaje, że często pracuje zarówno z Magdaleną Gajewską, jak i z Zofią de Ines, który tworzy kostiumy do radomskiego spektaklu. - Ich praca się wspaniale uzupełnia. To, czego nie zobaczymy w scenografii, bo ona będzie wycofana, trochę w tyle, zrekompensują nam kostiumy: agresywne, w szokujących kolorach. Niektóre w klimacie epoki, niektóre zupełnie współczesne – mówi reżyser.
Trudno wyobrazić sobie przedstawienie o dwóch muzykach bez muzyki. Za nią odpowiada Piotr Klimek. - Mimo, że w scenariuszu jest mnóstwo sugestii, dobranie fragmentów utworów do konkretnych scen, monologów, to była ciężka praca – przyznaje Paweł Aigner. - Udało nam się przemycić - poza tym słynnym, znanym z filmu, marszem - sporo cytatów z Salieriego. No i oczywiście jest jeszcze autorska muzyka Piotra Klimka.
Premiera „Amadeusza” na dużej scenie w sobotę, 1 czerwca o godz. 19.
