Wystawę Iwony Rozbiewskiej „W głąb trapezu” urządzono w Galerii Oranżeria, a wernisaż zaplanowano na godz. 14. Ekspozycja to obraz gry między znaczeniem a materią. Nieoczywiste przedstawienia obiektów znanych naszej świadomości kulturowej stykają się z fakturą, kolorem i strukturą materii oraz formą, którą nadaje im artystka. Główne źródła inspiracji Rozbiewskiej to architektura, design, kultura, ale także sytuacje z życia codziennego. Rozbiewska to współczesna artystka interdyscyplinarna, dzieląca swoje życie między Polskę a Niemcy. Ukończyła rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Monachium; uzyskała tytuł doktora sztuk pięknych na Akademii Sztuki w Szczecinie. Otrzymała kilka stypendiów artystycznych, grantów i rezydencji, m.in. w Finlandii, Polsce, Niemczech, Argentynie i Niderlandach. Jej prace były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. W pracach Iwony Rozbiewskiej wielościan przestaje być jedynie geometryczną formą, a staje się abstrakcyjnym dziełem sztuki lub niejako fragmentem ekscentrycznej architektury, w której organiczność i cielesność ukryte są w niepozornych elementach pracy. Wystawę będzie można oglądać do 31 stycznia 2024 roku.
Także o godz. 14, ale w Galerii Kaplica otwarta zostanie wystawa Stanisława Bracha „Powrót. Chleba Wody Miodu”, jednego z najbardziej interesujących polskich artystów współczesnych. Tytuł ekspozycji odnosi się do chętnego ponownego wniknięcia w świat nieco archaiczny, ale zarazem konstytutywny dla drogi twórczej Bracha. Tytułowy „Powrót” to chęć ponownego wniknięcia w świat nieco archaiczny, ale zarazem konstytutywny dla drogi twórczej artysty. Na wystawie zobaczymy m.in. zasobniki ze zbożem i porcelanowe płaskorzeźby przedstawiające odlane kłosy, film zatytułowany „Pokłosie” oraz narzędzia biorące udział w powtarzalnych rytuałach agrarnych. Nie może również zabraknąć zaprojektowanych przez artystę porcelanowych naczyń wypełnionych tym, co - jak sam mówi – stanowi „podstawowe prawo człowieka do godnego życia, a co obecnie jest globalnym problemem ludzkości”.
Urodzony 21 września 1972 w Gorlicach. Absolwent Technikum Ceramicznego w Łysej Górze i Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w pracowni prof. Mariana Koniecznego w 2000 roku). W 2015 roku otrzymał tytuł profesora ASP w Warszawie. Stałym elementem twórczości Bracha jest zakładana symbioza człowieka i natury. W swoich pracach często przedstawia świat pszczół, zboża i żywiołów; używa naturalnych materiałów. Także tę wystawę będzie można oglądać do końca stycznia przyszłego roku.
