Krystyna Zapała miałaby być patronką ronda u zbiegu ulic Żeromskiego i Szklanej, a o uhonorowanie w ten sposób znakomitej lekarki, pediatry na oddziale dziecięcym szpitala przy ul. Tochtermana zwróciło się do rady miejskiej 58 mieszkańców Radomia. „Dr Krystyna Zapała była pediatrą wybitnym, utalentowanym, wrażliwym i dobrze wykształconym. Wyleczyła tysiące dzieci, wyspecjalizowała większość radomskich pediatrów. Cieszyła się ogromną popularnością i dobrą sławą. Miała świadomość, że medycyna jest zawodem służebnym, toteż służyła swoim pacjentom niestrudzenie i rzetelnie” - napisali wnioskodawcy w uzasadnieniu.
Dr Zapałowa zmarła 24 marca 2018 r., a więc nie upłynął jeszcze pięcioletni okres, po którym – zgodnie z regulaminem – można upamiętnić daną osobę ulicą czy rondem. O odstępstwo o tej zasady może wystąpić przewodniczący rady miejskiej albo prezydent; w tym przypadku był to prezydent.
Podobnie rzecz się ma z ojcem Hubertem Czumą, który zmarł 19 września 2019 r., a proponowany jest na patrona obecnej ul. Dzikiej (nazwanej tak jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym), biegnącej na tyłach kościoła św. Trójcy, gdzie ks. Czuma posługiwał przez 40 lat. Z wnioskiem o uhonorowanie ojca Huberta wystąpił Zarząd Regionu NSZZ „Solidarność” Ziemia Radomska; podpisało go ok. 450 mieszkańców.
Taki sposób upamiętnienia i dr Zapałowej, i ojca Czumy pozytywnie zaopiniowała komisja kultury rady miejskiej. Przemianowanie ul. Dzikiej na ojca Huberta Czumy spowoduje konieczność zmiany numerów porządkowych dwóch budynków, mieszkańcy natomiast będą musieli wymienić dokumenty. Żadnych skutków finansowych – ani dla miasta, ani dla mieszkańców nie spowoduje natomiast nazwanie ronda imieniem dr. Krystyny Zapały.
Kolejna propozycja to nazwanie ul. od ronda Stanisława Mikołajczyka do Szklanej imieniem Andrzeja Wajdy – wybitnego reżysera, który dzieciństwo spędził w Radomiu, tu uczył się rysunku, a jako dorosły przez całe lata wspierał radomskie Muzeum Sztuki Współczesnej i był pomysłodawcą utworzenia Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”. Z wnioskiem o jego upamiętnienie wystąpiło stowarzyszenie Radomianie dla Demokracji. Prezydent przychylił się do prośby, by odstąpić od wymogu upływu pięciu lat od śmierci osoby upamiętnianej, a komisja kultury pozytywnie zaopiniowała propozycję nazwy ulicy.
Ostatnim kandydatem na tabliczki, którego zaproponowała grupa 74 radomian, jest Antoni Jacek Jerz (1944-1983) - działacz opozycyjny i niepodległościowy, współzałożyciel i wiceprzewodniczący MKZ NSZZ „Solidarność” Ziemia Radomska, twórca i przywódca radomskiej Konfederacji Polski Niepodległej oraz członek władz krajowych KPN, założyciel i członek władz ogólnopolskich Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, delegat na I Zjazd Krajowy NSZZ „Solidarność”, internowany i szykanowany w stanie wojennym, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, prawdopodobnie w wyniku otrucia przez Służbę Bezpieczeństwa. Zaproponowano, by patronował rondu u zbiegu ulic Wierzbickiej i Anny Walentynowicz.
Antoni Jacek Jerz, a właściwie Jacek Jerz, już był patronem. 17 grudnia 1992 r. radni na Jacka Jerza przemianowali ul. Gwardii Ludowej. Decyzja okazała się kontrowersyjna i dziewięć lat później – 19 lutego 2001 r. kolejna rada postanowiła wrócić do poprzedniej nazwy. Po zmianie władzy w mieście pojawiły się głosy, by Jacka Jerza przywrócić na tabliczki. Rada stwierdziła jednak, że ani Gwardia Ludowa, ani Jacek Jerz nie będą dobrym wyjściem. 24 marca 2003 r. ulica została nazwana Rodziny Winczewskich.
