Odeszli... Cz. IV

Wojciech Twardowski - archeolog, twórca kabaretu Contra i animator kultury. Urodził się w Warszawie. Do Radomia trafił na początku lat 60. po ukończeniu studiów na Wydziale Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Rozpoczął pracę w ówczesnym Muzeum Regionalnym, w którym stworzył dział archeologii. W muzeum pracował aż do emerytury. Jego prace badawcze koncentrowały się wokół grodu Piotrówka i murów obronnych w Rynku, gdzie od 1966 roku prowadzone były badania. Jest autorem wielu artykułów w pismach archeologicznych, wydawnictwach radomskiego muzeum i kwartalnikach Radomskiego Towarzystwa Naukowego. Oprócz archeologii jego pasją była poezja, satyra i kabaret. Stworzył legendarny dziś kabaret Contra, który odnosił sukcesy na przeglądach i festiwalach kabaretowych w Polsce. Teksty pisał Twardowski, a muzykę Wiktor Szmajda. Był też znanym animatorem kultury. Prócz „Korowodu dziejów”, czyli wierszowanej historii Radomia, pisał teksty szopek. Był także autorem felietonów, zamieszczanych na łamach radomskiej prasy. Po przejściu na emeryturę nadal zajmował się nadzorem archeologicznym.

Zmarł 25 sierpnia po kilku miesiącach choroby nowotworowej. Miał 77 lat.

Marek Michoń – wieloletni wiceprezes ds. technicznych Wodociągów Miejskich w Radomiu. Absolwent Wydziału Inżynierii Sanitarnej Politechniki Warszawskiej. Będąc stypendystą Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Radomiu, pracę zawodową rozpoczął w maju 1969. Podczas stażu pracował jako wykwalifikowany robotnik na stacji pomp, pracował również w dziale sieci przy usuwaniu awarii oraz przy budowie nowych sieci. Przez następnych pięć lat kierował działem produkcji wody. W roku 1975, kiedy powstało Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Radomiu, Marek Michoń został zastępcą dyrektora ds. technicznych. W 1992 został wiceprezesem zarządu ds. technicznych nowo powołanej spółki Wodociągi Miejskie. Tę funkcję pełnił do 2014 r. - do chwili przejścia na emeryturę. Mimo to nadal pracował dla spółki; jako nieoceniony specjalista służył radą i pomocą.

Zmarł 11 września. Miał 71 lat.

PGlucyBkYXRhLXJldml2ZS16b25laWQ9IjciIGRhdGEtcmV2aXZlLWlkPSI0NGIxNzY0MWJjOTg4OTU5NmEyZDdiN2ZkNTRiNWZlNSI+PC9pbnM+

Andrzej Wajda – jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów, honorowy obywatel Radomia. Urodził się 6 marca 1926 w Suwałkach. W Radomiu mieszkał od marca 1934 roku; jego ojciec, zawodowy wojskowy, służył tu jako oficer 72. pułku piechoty. W czasie wojny Andrzej Wajda uczył się w gimnazjum na tajnych kompletach. Aby utrzymać rodzinę wraz z bratem Leszkiem pracował w Landwirtschaft Zentrale, gdzie był magazynierem, tragarzem i pomocnikiem bednarza. Zainteresował się malarstwem, uczestnicząc w pracach konserwacyjnych i okresowo pobierając nauki w szkole malarskiej w Krakowie.
Po wojnie, w 1946 roku rozpoczął studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1949 roku Wajda zrezygnował ze studiów, aby podjąć studia reżyserskie w Szkole Filmowej w Łodzi. Ukończył je w 1953 roku. Popularność przyniosły mu filmy „Kanał” oraz „Popiół i diament”. Reżyser m.in. „Popiołów”, „Brzeziny”, „Wesela”, „Ziemi obiecanej”, „Panien z Wilka”, „Człowieka z marmuru” i „Człowiek z żelaza”. 28 sierpnia 2000 r. otrzymał tytuł honorowego obywatela Radomia. W tym samym roku został uhonorowany Oscarem.