Na początku Kometa produkowała środki do prania i świece, potem poszerzyła asortyment o wyroby z tworzyw sztucznych. Powstawały tu także m.in. płytki ksylolitowe i barytowe, środki piorące, wyroby szklarskie i okulary przeciwsłoneczne.
Rozrastająca się produkcja spowodowała, że 1 kwietnia 1954 roku z ChSP „Kometa” wydzieliła się – z inicjatywy 15 członków założycieli - Chemiczna Spółdzielnia Pracy „Świt”. Jej siedzibą stały się pomieszczenia przy ul. Słowackiego 99. Prezesem zarządu został wybrany Józef Pasierbiński; zajmował to stanowisko przez niemal 20 lat. Głównym przedmiotem działalności Świtu była produkcja mydła, past do podłóg i butów oraz proszków do szorowania. Jednak ambicje i plany członków spółdzielni sięgały dalej - były związane z nowoczesną produkcją z tworzyw sztucznych, która właśnie rozwijała się w PRL i była postrzegana jako technologia przyszłości. Już pod koniec 1954 roku cała załoga ChSP wzięła udział w szkoleniu w zakresie przetwórstwa plastiku. Rok później obok działu tłuszczowego utworzono dział tworzyw sztucznych, gdzie miały być produkowane m.in. zabawki. I to właśnie one zostały zapamiętane przez dziesiątki tysięcy dzieci w całej Polsce. A konkretnie jedne z zabawek - zestawy plastikowych, kolorowych klocków o nazwie „Mały architekt”.
https://www.cozadzien.pl/radom/spacerkiem-po-miescie-oboz-pracy-przy-ul-szwarlikowskiej/102841
W 1956 roku wzór klocków został zgłoszony w Urzędzie Patentowym. Spółdzielnia otrzymała do niego wyłączne prawa ochronne, co oznaczało, że wzór jest nowy, dotychczas w Polsce nieznany i prawo do jego produkcji przysługuje wyłącznie Świtowi. W dokumencie zgłoszenia znalazł się opis zastrzeżonego wzoru: „Zespół klocków do budownictwa dziecięcego, składający się z dowolnej liczby cegiełek, półcegiełek, drzwi i okien, cegiełki są wytłoczone z tworzywa sztucznego, jako elementy puste wewnątrz, otwarte od dołu i zaopatrzone na górnej ściance w czopki, służące do łączenia cegiełek ze sobą, a na bocznych, krótszych ściankach są szczeliny przeznaczone do osadzania drzwi i okien. (…) drzwi są pełne, a okienka są zaopatrzone w otwory odpowiadające szybom”. Klocki, które natychmiast stały się przedmiotem pożądania polskich dzieci, wymyślili pracownicy ChSP: Józef Pasierbiński, Kazimierz Łupiński, Włodzimierz Deperasiński, Tadeusz Prokopowicz i Ignacy Cholewiński.
https://www.cozadzien.pl/radom/spacerkiem-po-miescie-fabryka-bryczek-i-powozow-barwickich/102701
Na początku 1958 roku, na potrzeby działu chemicznego, Świt otrzymał pomieszczenia przy ul. Dzierżyńskiego 48 (obecnie ul. Limanowskiego). Przy ul. Słowackiego 99 zaś pozostał tzw. dział tłuszczowy. By móc się skoncentrować na przetwórstwie tworzyw sztucznych, ChSP „Świt” w 1960 roku postanowiła produkcję past przekazać Spółdzielni Inwalidów.
Załoga spółdzielni opracowała i wdrożyła wiele projektów racjonalizatorskich oraz innowacyjnych rozwiązań nie tylko na własny użytek, ale także znaczących dla regionu, a nawet całego kraju – np. w 1958 roku, jako pierwsza spółdzielnia w Polsce, opracowała sposób przetwarzania i wykorzystywania do produkcji odpadów folii winidurowej.
W 1965 roku Świt przejął swój macierzysty zakład, czyli Chemiczną Spółdzielnię Pracy „Kometa” i Spółdzielnię Pracy „Zgoda”. Jako całość produkował maty łazienkowe, materace, koszyki na owoce, artykuły gospodarstwa domowego, opakowania kosmetyczne, różne podstawki i nadal zabawki. Zatrudniał 200 osób, z tego bezpośrednio przy produkcji 119. W dziale nazwanym „przemysł chemiczny” pracowało 118, a w dziale „inne gałęzie przemysłu: zabawki z tworzyw sztucznych” – tylko jedna osoba. I ten jeden pracownik w ciągu roku, według planów, miał wyprodukować 5 tys. 680 sztuk zestawów klocków „Mały architekt” i 1 tys. sztuk nowej zabawki-układanki konstrukcyjnej o nazwie „Latarnia morska”. Latarnia, zaprezentowana na Targach Poznańskich, została przez Centralę Handlu Zagranicznego uznana za zabawkę eksportową. Sprzedawano ją m.in. do ówczesnej Republiki Federalnej Niemiec oraz do Irlandii i Libii.
https://www.cozadzien.pl/radom/spacerkiem-po-miescie-osiedle-stefana-zeromskiego/102429
W roku 1972, 1973 i 1983 Chemiczna Spółdzielnia Pracy „Świt” wzbogaciła się o nowe hale produkcyjne i magazynowe. Zabawki przy ul. Dzierżyńskiego 48 wytwarzano do co najmniej 1987 roku.
Na podstawie informacji na stronie „Mazowiecki przemysł zabawkarski XX wieku - interaktywna mapa-wystawa”
