Mateusz Lewandowski niegdyś uchodził za spory talent i nadzieję reprezentacji Polski. Nic dziwnego, bo grał w młodzieżowych kadrach (i to ponad 30 razy) na pozycji, na której w naszym kraju panowała niezwykła posucha. Lewy obrońca, na którego regularnie stawiał Marcin Dorna, nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei. Mimo to wciąż utrzymywał się na poziomie ekstraklasy, a w pierwszej lidze po raz ostatni grał w sezonie 2011/2012. Czego spodziewać się po 26-letnim lewym obrońcy, który zasilił Radomiaka?
Włoski sen, powódź i bambus
Dziś Lewandowski jest w "najlepszym wieku dla piłkarza", ale kiedy jeszcze grywał w biało-czerwonej młodzieżówce, znalazł się na celowniku Udinese. O zainteresowaniu Polakiem ze strony Włochów informowała La Gazetta dello Sport w 2013 roku. Zawodnik "przegrał" jednak ze swoim kolegą po fachu z Brazylii, który w przyszłości zaliczył nawet debiut w drużynie narodowej "Kanarków". W przypadku nowego nabytku Radomiaka, do debiutu w dorosłej reprezentacji Polski nigdy nie doszło, ale Lewandowski ostatecznie i tak trafił do Italii. Grający w Serie B Virtus Entella wypożyczył go na rok, zastrzegając sobie prawo do wykupu. Jesienią było nieźle - grał, zbierał doświadczenie, ale po słabej wiośnie wrócił do Pogoni. Jak sam przyznawał, to właśnie we Włoszech nauczył się bronić i dlatego wyjazdu na Półwysep Apeniński nie żałuje. W Italii Lewandowski przeżył też chwile grozy, bo... został ofiarą powodzi. Region, w którym mieszkał, został zalany, podobnie jak jego mieszkanie. Od innych niebezpieczeństw miał go obronić bambusowy kij. Jak czytamy w "Przeglądzie Sportowym", ta "broń" była zabezpieczeniem związanym z napływem do Europy imigrantów z Afryki.
https://www.cozadzien.pl/sport/lewandowski-w-radomiaku/56827
Szansa w Szczecinie
Pogoń Szczecin była w jego karierze bardzo ważna. To ten klub wyciągnął go z nieciekawego środowiska, o czym Lewandowski mówił na łamach "Przeglądu Sportowego". Gdyby nie oferta ze Szczecina, jego karierę mogłyby zatrzymać używki i... bójki ze szczypiornistami. Z Pogoni dwukrotnie wypływał w świat - najpierw do wspomnianej Italii, a potem do Lechii Gdańsk, choć wcześniej zdarzyło się jeszcze wypożyczenie do Śląska Wrocław. Tam też przemianowano go na dobre na lewego defensora, bo warto dodać, że Lewandowski grywał również na skrzydle. Na boku pomocy grał także w Lechii Gdańsk, gdzie testowano go również w środku pola. A skoro już przy Gdańsku, to jego transfer do Lechii dał mu jedyne trofeum w karierze; wywalczony w tym roku Puchar Polski. Poza tym jednak Lechia okazała się hamulcem jego kariery, choć nie wszystkich to zaskoczyło...
Noty? Niskie i bez telemarku
Po powrocie do Polski, Lewandowski zaczął regularnie grać w Pogoni Szczecin. Zdobył nawet dwie bramki dla "Portowców", ale jego forma nie zachwycała. Po rundzie jesiennej sezonu 2015/2016 według InStata był... drugim najgorszym lewym obrońcą ligi z indeksem 215. Dla porównania, niedawno informowaliśmy, że Mateusz Cichocki po ostatnim sezonie miał index oscylujący wokół 250 punktów. W przypadku Lewandowskiego, do czołówki zestawienia zabrakło mu ok. 30 punktów. Sezon później także nie zachwycał, choć zaliczył mały "awans". Z indeksem 220 był czwartym najgorszym lewym defensorem w stawce 26 zawodników. Największą bolączką nowego piłkarza Radomiaka były wówczas odbiory piłki. Tylko 47 proc. prób odbioru w jego wykonaniu zakończyło się powodzeniem.
https://www.cozadzien.pl/sport/lider-widzewa-na-celowniku-radomiaka/56842
Sezon 2017/2018 był dla Lewandowskiego kompletnym niewypałem w Gdańsku i nieudaną próbą powrotu do Wrocławia. W Lechii zaczynał jako rezerwowy; grał na lewej pomocy, jako defensywny pomocnik oraz lewy obrońca, ale nie potrafił przebić się do składu. W tamtym okresie notował sporo strat - 14, przy zaledwie 13 odbiorach piłki. Potem wystawiano go również w roli wahadłowego na lewej flance, ale tam tracił jeszcze więcej piłek, przegrywał pojedynki i zaliczał niewiele celnych zagrań. Łącznie jego liczbowa przygoda w Lechii wygląda kiepsko: 10 gier ligowych, średnio 50 minut na boisku, jeden celny strzał (na siedem prób), 10 fauli popełnionych, dziewięć wywalczonych. Na 224 podania średnio 68,5 proc. trafiało do celu (ok. 153), mający ofensywne zadania zawodnik stworzył kolegom tylko trzy sytuacje do zdobycia gola (13 kluczowych podań, 3 dokładne), wygrał tylko 47 z 83 pojedynków (średnio 8,3 pojedynku na mecz), zaliczył 45 strat i 25 odbiorów.
Nic dziwnego, że do Śląska Wrocław oddano go bez żalu, choć wśród wrocławskich kibiców rozległ się wtedy jęk zawodu. We Wrocławiu wrócił jednak na lewą obronę, gdzie radził sobie znacznie lepiej, choć nadal bez rewelacji. Jako defensor Lewandowski rzadko faulował (trzy razy, dziewięciokrotnie to on był faulowany), a w ofensywie praktycznie się nie udzielał (tylko dwie stworzone okazje, łącznie cztery kluczowe podania). Przede wszystkim jednak więcej grał; średnio 73 minuty na mecz oraz celniej podawał; średnio 77 proc. celnych zagrań z 291 ogółem. Na 101 pojedynków (średnio 12,6 na mecz) wygrał 66, więc ten element także uległ poprawie. Lepiej prezentowała się również statystyka strat (38) i odbiorów (99).
https://www.cozadzien.pl/sport/byly-pilkarz-radomiaka-trafil-do-ekstraklasy/56839
Podsumowanie perypetii Lewandowskiego to zestawienie najsłabiej ocenianych w lidze piłkarzy, które ukazało się na portalu Weszlo.com. Nowy zawodnik Radomiaka zajął w nim dziewiąte miejsce.
Pechowy los
W minionym sezonie Lewandowski nie miał zbyt wielu okazji do zaprezentowania się na murawie. Śląsk nie zdecydował się go wykupić, Lechia nie bardzo chciała go utrzymywać, ale że nie za bardzo chciał to robić kto inny, to zawodnik został w Gdańsku i - nie ma co ukrywać, zmarnował rok. Poza krótkimi epizodami w ekstraklasie i Pucharze Polski, rozegrał 13 meczów w czwartoligowych rezerwach Lechii, próbując zatrzymać skrzydłowych m.in. Aniołów Garczegorze. Ponadto nad piłkarzem zawisło fatum, po którym zyskał bardzo niewygodną "łatkę". Kiedy "Przegląd Sportowy" ujawnił, że wrocławski klub nie chciał wykupić Lewandowskiego za symboliczną złotówkę, zawodnik doczekał się ogromnej, trwającej zresztą do dziś, szydery w internecie. On sam też nie wytrzymał presji i odgryzł się KTS-owi Weszło, który zaoferował, że w trzech ratach wykupi piłkarza.
https://www.cozadzien.pl/sport/pilkarze-radomiaka-na-celowniku-klubow-ekstraklasy/56756
Z Weszlo i "Przeglądem" obrońca nie ma zresztą łatwo, choć częściowo ze swojej winy. Na kolejne szyderstwa wystawił się sam, kiedy pijany zdemolował automaty z piłeczkami. Zawodnik miał wtedy ok. 1,7 promila alkoholu we krwi, a cała akcja miała miejsce tuż po słabym występie w sparingu Lechii z Karpatami Lwów. Gdański klub nałożył na zawodnika karę, ale czarnego PR-u nie dało się cofnąć. Tak samo, jak słynnej już opinii Dariusza Sztylki (dyrektor sportowy Śląska) na temat tego, jakie są atuty Lewandowskiego: "Polak, lewa noga, młody, motorycznie dobrze przygotowany." Nic dziwnego, że po ogłoszeniu transferu, w sieci miał miejsce wysyp negatywnych komentarzy. Jedni współczuli, inni wątpliwi w sens takiego ruchu, a Paweł Paczul z Weszlo.com zaopiniował nam go tak: "Możesz napisać, że gość nie dość, że się wozi na nazwisku, to jeszcze nie na swoim."
Trampolina czy zjeżdżalnia?
Sam piłkarz ma jednak wiele do udowodnienia. Przede wszystkim - jeśli jego przygoda z Radomiakiem zakończy się niepowodzeniem, ciężko będzie mu uratować karierę. A wciąż jest przecież piłkarzem relatywnie młodym. Niegdyś sam oceniał, że w piłkę pogra mniej więcej do 36-38 roku życia, więc może jeszcze i godnie zarobić i coś osiągnąć. Lewandowski jest zresztą zmotywowany, by powrócić do najwyższej klasy rozgrywkowej. Niegdyś w "Przeglądzie Sportowym" Mateusz Janiak opisywał przemianę zawodnika, który przyznał, że na przestrzeni lat zaczął bardziej dbać o siebie, lepiej się odżywiać czy nawet... ćwiczyć jogę. 26-latek wyznał także, że ważną rolę w jego życiu odgrywa wiara, o czym świadczy również tatuaż Matki Boskiej. Wszystko to z pewnością działa na jego korzyść i może sprawić, że ryzyko mu się opłaci.
https://www.cozadzien.pl/sport/s-stempniewski-radomiak-nie-zrezygnuje-z-walki-o-awans/56734
Radomiak także sporo ryzykuje. Lewandowski ma w końcu ponad 100 występów w ekstraklasie, mnóstwo w młodzieżowej reprezentacji kraju. A to już solidna podstawa do sowitego wynagrodzenia. Ostatnio na lewej stronie defensywy było tanio i dobrze, bo Jakub Wawszczyk zrobił na tyle dobrą robotę, że Arka Gdynia za nic w świecie nie chciała go puścić do Radomia na stałe. Wawszczyk przede wszystkim był bardzo aktywny w ofensywie, co nie jest mocną stroną Lewandowskiego. Czy znacznie bardziej doświadczony zawodnik sprosta wysoko zawieszonej poprzeczce?
