- A skąd pan jest?
- Z Radomia.
- Z klubu?
- Nie, z mediów radomskich.
- I co pan chce zrobić?
- Relację na żywo ze spotkania.
- I pan musi tak ciągle pisać, co chwile?
- Tak, właśnie tak.
- Panie, a skąd ja panu prąd wezmę, to jest trzecia liga!
http://www.cozadzien.pl/sport/trzecioligowiec-rozstrzelal-radomiaka/50576
Trzeba przyznać, że pucharowa przygoda rozpoczęła się dla mnie pełnym folklorem, choć miejscowym nie sposób odmówić życzliwości i chęci pomocy (pozdrawiam, super ludzie!). W swojej podróży po drugoligowych stadionach trafiałem na różne kwiatki – brak prądu nie był rzadkością, brak internetu był częstością, zdarzało się trzymanie laptopa na kolanach. Co ciekawe, najgorzej było właśnie w… Poznaniu. Połamane podstawki pod komputer (i tak wielkości dłoni), brak prądu na trybunie, brak internetu na obiekcie i grzejące wprost na nas słońce mogło zwiastować, że w Środzie Wielkopolskiej cudów spodziewać się nie należy. Natomiast kiedy dostałem się na sektor dla prasy okazało się, że wspomniany brak prądu będzie najmniejszym problemem. Największym zdawał się być za to brak… krzeseł. Stanowiska dla gospodarzy były umieszczone na balkonie budynku nad nami, natomiast na tarasie jedyną opcją było pisanie na stojąco z laptopem na rękach. Ewentualnie, wzorem Michała Szprendałowicza, mogłem biegać od balustrady do krzesełka, żeby raz na kilka minut wrzucić kilka słów, ale perspektywa oglądania meczu tyłem nie sprzyjała prowadzeniu relacji minuta po minucie. Dlatego należą się przeprosiny oczekującym, siły wyższej nie przemogłem, ale mam nadzieję, że Facebookowa relacja przybliżyła wam nieco obraz gry. A jeśli chcecie poznać go jeszcze bardziej, to zachęcam do dalszej lektury.
http://www.cozadzien.pl/sport/oficjalnie-nowy-obronca-radomiaka/50551
Mimo wspomnianych utrudnień w Środzie Wielkopolskiej było jednak wesoło. Stadion zapełniony nie był, ale na mecz pofatygowała się spora grupa kibiców. Byli też tzw. lokalni ultrasi, jednak okazało się, że nie do końca wiedzą z kim grają. Bo przecież Legia grała dzień wcześniej w Chojnicach.
Wizyty w Wielkopolsce przyzwyczaiły jednak do tego, że miejscowi wszędzie potrafią dostrzec Legię. Współczujemy miejscowym naukom jazdy, które zapewne niejednokrotnie były zatrzymywane, by wysłuchać kto jest starą k…, kogo trzeba j… i kto pomaga legionistom w notorycznym wyprzedzaniu Lecha w tabeli. Wielkopolska przyzwyczaiła też do Rycha Peji, ale akurat na stadionie Średzkim z głośników rozbrzmiewał miejscowy sobowtór poznaniaka, który starał się naśladować styl rapowania reprezentanta SLU. Wielkopolanie, oprócz wsparcia oddziału anty-legijnego, mogło też liczyć na najmłodszych fanów.
Młoda dama prosiła, więc Poloniści życzenie spełnili. Niestety dla nas aż czterokrotnie. Bawili się przy tym przednie, a myślę, że po meczu mogli bawić się jeszcze lepiej niż na boisku. Przed konferencją prasową trener Krzysztof Kapuściński, który wcześniej zaprowadził do półfinału Pucharu Polski Błękitnych Stargard, rzucił do nas pół-żartem: no, to uwijamy się panowie, bo nam się już whisky w lodówce chłodzi.
Rezerwowi z wyboru
Pucharowy mecz Radomiaka miał być okazją do zaprezentowania się dla rezerwowych. Szansą dla zawodników, którzy stali gdzieś z boku, czekając na szansę. Styl tej przegranej, ożywienie gry po wejściu czołowych postaci – to tylko pokazało Dariuszowi Banasikowi, że nie myli się w swoich wyborach. W walce o pierwszy skład potrzeba determinacji i zaangażowania, co oznacza, że w meczu z Polonią Środa Wielkopolska, trzeba było dać z siebie 200 procent. Tymczasem patrząc na postawę w tym spotkaniu Łukasza Pietronia, można było odnieść wrażenie, że bardziej kreatywna od środkowego pomocnika „Zielonych”, była by kostka drewna. I prawdopodobnie nie odstawałaby umiejętnościami technicznymi.
http://www.cozadzien.pl/sport/polonia-radomiak-poczatek-pucharowych-zmagan/50555
Spotkanie z Polonią dało odpowiedzi na oczywiste pytania. Bo to, że Pietroń porusza się po boisku z gracją Ryszarda Kalisza z meczu gwiazd, wiedział każdy, kto ogląda mecze. To, że Mateusz Zając nie nadaje się do gry w pierwszym zespole Radomiaka, wiedział każdy, kto ogląda mecze. Tak samo oczywiste było, że wystawiając linię defensywną złożoną m.in. z: kogoś, kto obrońcą absolutnie nie jest (Patryk Winsztal), kogoś, komu bycie obrońcą nie idzie (Mateusz Zając) i kogoś, kto odbył jeden trening z drużyną (Meik Karwot), nie można liczyć na to, że uda się postawić tak sprawne zasieki, jakie stawia Juventus. Patrykowi Winsztalowi należy się jednak sprawiedliwość, bo mimo zawalenia trzech goli, nie może być kozłem ofiarnym. Po prostu nie jest obrońcą. Nie powinno mieć się do niego pretensji, bo gdyby Damiana Jakubika umieścić na „dziesiątce”, też nie rozgrywałby piłki jak Juan Roman Riquelme. Nie funkcjonowały skrzydła, bo z niewiadomych powodów przy linii bocznej częściej walczył Dominik Sokół (napastnik) niż Michał Suchanek (skrzydłowy), a Bruno Luz, ochrzczony przez kibiców „Romario”, musiał stracić chęci do gry, kiedy poczuł chłodny jesienny wiaterek na wątpliwej urody stadionie Średzkim. I chociaż czasami ruszał z odważnymi próbami, to ktoś, kto z łatwością urywa się drugoligowym defensorom, na pewno mógłby wkręcić w ziemię piłkarzy Polonii. Niestety znów odezwała się jego największa wada – chimeryczność.
http://www.cozadzien.pl/sport/byly-pilkarz-radomiaka-zostal-raperem/50500
Za mecz z Polonią plusy w notesie trenera Banasika mógł dostać Maciej Filipowicz, który oddał najgroźniejszy strzał w pierwszej połowie (obok słupka z rzutu wolnego), jako jedyny dawał jakość w środku pola, walczył, dobrze wykonywał stałe fragmenty gry i był bliski wyrównania. Nieźle zaprezentował się Jakub Rolinc, który choć nie trafił do siatki, to wypracował dwa trafienia. Czech był kompletnie odcięty od podań z powodu Kalisza w środku pola, ale wystarczyło wejście na boisko kogoś, kto potrafi kopać piłkę i momentalnie wywalczył „jedenastkę”, miał też szansę po podaniu Mikity, które okazało się jednak zbyt mocne.
http://www.cozadzien.pl/radom/co-w-trawie-furcha-akademia-radomiaka-radom/50588
Przyznam szczerze, że w samej porażce Radomiaka nie widziałbym żadnego problemu. Gdyby rezerwowi po prostu się nie wykazali, dostali bramkę i nie potrafili pokonać zasieków Polonii, byłoby w porządku. Problem leży nie w porażce, a w zupełnej dominacji gospodarzy, którzy oddali aż 19 strzałów na bramkę „Zielonych”. Leży w tym, że „Zieloni” nie potrafili stworzyć sobie ani jednej okazji z gry, oddać ani jednego strzału po akcji, a więc pokazać, że w ogóle znają futbolowy elementarz. Wymienienie trzech podań i dojście pod bramkę Polonii nie jest wbrew pozorom trudnym zadaniem, bo Wielkopolanie kilka goli w tym sezonie w ten sposób stracili. I podsumowując warto dodać, że kilku zawodników udowadniając, że nie jest w stanie wykonać tak prostej czynności, dało sygnał trenerowi Banasikowi, że zimą trzeba ich wymienić na „lepszy model”. A takich, jak pokazały przykłady Karwota czy Makowskiego, szkoleniowiec Radomiaka może znaleźć bez problemu.
