Miał być ślub i wesele też, a przynajmniej awans i wesele, parafrazując słowa dawnej piosenki. Tymczasem są schody i to niemałe, bo choć Radomiak wciąż ma ogromne szanse na awans (a mówiąc wprost - ciężko to zaprzepaścić), to jednak rośnie presja. "Zieloni" zaprezentowali się dobrze w meczach na szczycie, by zmarnować całą przewagę w starciu z wyjazdowym outsiderem. Nie było gorszego momentu na tego typu wpadkę. Z pewnością większość z was czuje zawód, frustrację, złość, smutek, może nawet obawy przed najgorszym. W takim razie, specjalnie dla was, przepiszę fragment z Nicka Hornby'ego.
http://www.cozadzien.pl/sport/brak-goli-brak-awansu-brak-punktow-dramat-radomiaka/55741
"Drużyny piłki nożnej wykazują zazwyczaj niezwykłą pomysłowość w wymyślaniu sposobów na zasmucanie swoich kibiców. Prowadzą na Wembley, a potem sobie odpuszczają, docierają na szczyt pierwszoligowej tabeli i zatrzymują się jak wryte, remisują na wyjeździe w meczu z trudnym przeciwnikiem i przegrywają rewanż na własnym boisku, w jednym tygodniu wygrywają z Liverpoolem, a w następnym przegrywają ze Scunthorpe, uwodzą cię do półmetka sezonu, przekonując, że są kandydatami do awansu, a potem kierują się w przeciwną stronę... Zawsze, gdy jesteś przekonany, że nic gorszego już nie wymyślą, przychodzi im do głowy coś nowego".
A zasmucać było kogo, bo na mecz, z nadzieją na zobaczenie na własne oczy historii, przyszło ponad 3500 osób.
Nieosiągalne kluby 100
Strach pomyśleć, co przyjdzie do głowy radomianom, bo w meczu z Błękitnymi Stargard zobaczyliśmy już wszystko. Leandro nie strzelił rzutu karnego po raz pierwszy od października 2015 roku. Ten sam Leandro, który wykorzystał 35 kolejnych jedenastek. Damian Jakubik zobaczył drugą czerwoną kartkę w sezonie, co samo w sobie nie jest zaskakujące, bo w obecnych rozgrywkach zobaczył już 13 żółtych i dwa czerwone kartoniki. Dzięki temu, wspólnie z Bartłomiejem Poczobutem z GKS-u Katowice, jest najbrutalniejszym piłkarzem w Polsce na szczeblu centralnym rozgrywek (trzy najwyższe ligi). Prawdopodobnie jest też najostrzej grającym zawodnikiem w kraju, ale w tym sezonie żółtej kartki numer 100 w karierze, raczej już nie zobaczy. Niewykluczone, że kolejne żółte kartoniki będzie zbierał już w nowym klubie, bo przy wszystkich walorach tego zawodnika, nie można sobie pozwolić na trzymanie na boisku tykającej bomby.
http://www.cozadzien.pl/sport/dariusz-banasik-porazki-sie-zdarzaja-musimy-o-tym-zapomniec/55752
Pozostając przy wspomnianej dwójce, wiele osób zastanawia się, co stało się z Leandro. Odpowiedź jest prosta - nic szczególnego. Bardzo się dziwię, że niektórzy dopiero teraz zauważają styl gry Brazylijczyka - rzadko wraca do obrony, wiosną pozostaje nieskuteczny. Czy mu się chce, czy nie chce, nie mnie oceniać (zakładam, że mu się chce), ale liczby mówią same za siebie. To przedziwny przypadek jesiennego czarodzieja - w Polsce strzelił łącznie 101 bramek, z czego 73 jesienią. Nie strzela wiosną? Żadna anomalia, dwukrotnie w karierze wiosnę kończył z dorobkiem 0 goli, więc ciężko być zaskoczonym. Aczkolwiek warto dodać, że prawdopodobnie i on nie wskoczy w tym sezonie do klubu 100, choć tym razem pod względem goli strzelonych w Radomiu.
Człapak ponad Czecha
Przed meczem doszło do kilku rotacji, efektem czego było zaskakujące zestawienie ofensywy. Na jedną z siedmiu nominalnych pozycji wrócił Adam Banasiak (lewe skrzydło), w ataku wyszedł Jakub Rolinc. Zaskakujący był już sam fakt pozostawienia na ławce Patryka Mikity, który ostatnio prezentował się całkiem nieźle - bez cienia ironii, wiele mu zarzucano, a w dwóch ostatnich meczach był pozytywem. Zaskakujące było też nie tyle wystawienie, co... zdjęcia z boiska Jakuba Rolinca.
Wezmę Czecha w obronę, bo zagrał dobre zawody. Stargardzianie rzadko faulowali piłkarzy Radomiaka, zwłaszcza pod własną bramką, ale zgadniecie kogo najczęściej? Dwa razy - Leandro i Jakuba Rolinca. W pierwszej połowie Rolinc oddał zablokowany strzał z pola karnego, miał mały udział przy akcji zakończonej strzałem Rafała Makowskiego, zmarnował stuprocentową (choć trudną) sytuację po kontrze, wywalczył rzut wolny z boku boiska, po którym strącił piłkę na dalszy słupek, wywalczył rzut wolny, po którym Makowski przymierzył w okienko. W drugiej zaliczył niezłą klepkę z Leandro, szukał szansy w polu karnym... Ciężko uniknąć wrażenia, że czeski napastnik musiał zejść z boiska tylko dlatego, że potrzebny był na nim młodzieżowiec. A czemu, ktoś zapyta? Bo zszedł Jakub Wawszczyk. A czemu, ktoś zapyta? Żeby na placu gry został Adam Banasiak. A po co, ktoś zapyta? Ch... to znaczy, tego nie wie nikt. W dwóch meczach dał powody, żeby mu zaufać, ale w tym nie dał takich, żeby zatrzymywać go na boisku.
http://www.cozadzien.pl/zdjecia/radomiak-radom-blekitni-stargard/55745
Radomiak miał osiem rzutów rożnych, najgroźniejsze? Te, których nie wykonywał Banasiak. Po nich padały strzały Damiana Jakubika, z których jeden przyniósł rzut karny (nawiasem - absurdalny i niezasłużony, sędzia Rokosz tą decyzją się skompromitował i skoro często zarzucam arbitrom, że czegoś nie podyktowali, to wypada teraz otwarcie przyznać, że "Zielonych" tę jedenastkę podarowali z kapelusza). Radomiak miał 14 rzutów wolnych, najgroźniejsze? Te, których nie wykonywał Banasiak - strzał Makowskiego chociażby. Mamy więc ponowny casus meczu z Resovią - kiedy nie idzie w grze, może pójść dzięki stałym fragmentom gry, ale podchodzi do nich zawodnik, który nie potrafi ich wykonywać. Komora maszyny kopiącej jest pusta, następuje zwolnienie blokady...
Matematyka po naszej stronie
Pogoń Siedlce notuje obecnie kapitalną serię. 14 meczów bez porażki, w tym sześć domowych. Brzmi źle, ale przecież chwilę wcześniej pisałem o przerwanej po ponad trzech latach serii Leandro. Na koniec, ku pokrzepieniu serce, zostawiam kolejne wyliczenia Pawła Mogielnickiego. "Radomiak awansuje do I ligi, jeśli: wygra, Bełchatów przegra, a Widzew i Olimpia Grudziądz nie wygrają LUB wygra, a Bełchatów i Widzew zremisują Dla Radomiaka korzystniejszy jest remis Widzewa niż porażka, ponieważ przy własnej wygranej nie zrównają się już punktami" - tak nam dopomóż Bóg. Tylko spokój może nas ocalić.
