Wśród założycieli znaleźli się m.in. poeta Zygmunt Machnikowski, poeta i nauczyciel języka polskiego Jan Bolesław Ożóg (1913-1991), urodzony w Radomiu Juliusz Jaśkiewicz (1916-1991) - w młodości poeta i dziennikarz, a później architekt czy Elżbieta Jackiewiczowa (1902-1976) - nauczycielka, publicystka i powieściopisarka, autorka książki „Pokolenie Teresy”, opowiadającej o okupacyjnym życiu w Radomiu. To właśnie Jackiewiczowa została pierwszym prezesem Klubu Literacko-Dyskusyjnego.
Tak jak Instytut Naukowo-Społeczny, klub miał siedzibę w dawnym Hotelu Rzymskim przy ul. Żeromskiego 15 (budynek przestał istnieć na początku lipca ubiegłego roku). Po pięciu latach niemieckiego terroru i strachu radomianie z radością powitali instytucję, która pozwalała oderwać się od szarej rzeczywistości i niosła powiew wielkiego świata. Tłumnie przychodzili na odczyty, wieczory poezji i prozy czy turnieje poetyckie. Klub organizował także spotkania z znanymi, wybitnymi postaciami polskiej literatury. Do Radomia przyjeżdżał Jerzy Andrzejewski, Maria Dąbrowska, Jan Parandowski czy Julian Przyboś.
Staraniem sekcji wydawniczej INS ukazało się kilka tomików wierszy autorów skupionych w klubie.
Klub Literacko-Dyskusyjny zakończył działalność 3 maja 1948 roku. Potrzeba zinstytucjonalizowanej działalności artystycznej okazała się jednak na tyle duża, że na jego bazie już 10 maja tego samego roku zorganizował się Klub Literacko-Artystyczny. Ten skupiał nie tylko literatów, ale także plastyków i muzyków. Jego założycielami byli m.in. Jan Bolesław Ożóg, Halina Krysińska (1907-1991) – urodzona w Radomiu malarka, Wacław Dobrowolski (1890-1969) – malarz i pedagog, Jerzy Szymkowicz-Gombrowicz (1895-1971) – brat Witolda, dziennikarz, publicysta i działacz kulturalny i Alfons Pinno (1891-1976) – architekt i pedagog, pionier prac konserwatorskich w przedwojennym Radomiu. W pracach klubu uczestniczyli także Andrzej Czaplicki (1901-1984) – adwokat, działacz społeczny i kulturalny, autor sztuk teatralnych, Wacław Rousseau (1913-1999) – urodzony w Erewaniu dziennikarz i działacz kulturalny oraz Jan Gauze (1895-1978) – podróżnik, pisarz i plastyk. Pierwszym prezesem KLD został Tadeusz Dutkowski.
Celem klubu było propagowanie literatury i piękna słowa, popularyzowanie dzieł literackich, a także wspieranie młodych talentów pisarskich.
Również ta instytucja nie funkcjonowała zbyt długo – w 1952 roku przekształciła się w Klub Literacki.
Korzystałam z informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia. Nowe wydanie” Jerzego Sekulskiego, Radom 2012
