Nauka trwa cztery lata, po których uczeń zdawał egzamin, uprawniający do wykonywania zawodu technika kolejowego.
Trzeci rok szkolny, na dwóch wydziałach: mechanicznym i budowlanym, rozpoczęto w Radomiu. Początkowo przyszli technicy uczyli się w budynku Miejskiej Szkoły Rzemiosł im. Jana Kilińskiego przy ul. Wysokiej (dziś ul. 25 Czerwca), potem w budynku po Szkole Powszechnej przy ul. Skaryszewskiej (ul. Słowackiego). Wydział mechaniczny przekształcono w wydział mechaniczno-elektryczny, a wydział budowlany w wydział budowlano-drogowy.
W 1925 roku dyrektor Witalis Leon Mroczkowski rozpoczął starania o budowę siedziby dla szkoły. Pomysłowi przyklasnęło Radomskie Towarzystwo Kursów Technicznych, któremu cztery lata później Fabryka Broni przekazała tereny pod inwestycję przy ul. Kościuszki 7. FB partycypowała także w kosztach samej budowy. W październiku 1930 uroczyście poświęcono i uruchomiono nowoczesny budynek warsztatów PŚSTK, a dwa lata później oddano do użytku budynek dydaktyczny.
W 1936 roku zmieniona została, w wyniku reformy szkolnictwa, nazwa PŚSTK - na Państwowe Szkoły Przemysłowe.
14 września 1939 budynek przy ul. Kościuszki 7 zajęło niemieckie wojsko. Szkołę okupant przekształcił w szpital. Na placu pojawiły się schrony przeciwlotnicze i bunkry, a sala gimnastyczna stała się salą operacyjną. W 1940 okupant wyraził zgodę na rozpoczęcie zajęć, ale w dawnych warsztatach i tylko na poziomie szkoły zawodowej.
https://www.cozadzien.pl/radom/ze-szkolnej-kroniki-zespol-szkol-spozywczych-i-hotelarskich/82436
Po zakończeniu wojny szkołę odbudowano wspólnym wysiłkiem uczniów, nauczycieli i rodziców. 1 września 1945 odbyło się uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego w Państwowych Szkołach Przemysłowych. Siedem lat później PSP przestała istnieć – po kolejnej reformie szkolnictwa zawodowego z jej struktur wydzielono trzy osobne placówki: Technikum Budowlane, Technikum Drogowe i Technikum Mechaniczno-Elektryczne.
To ostatnie pozostało w budynku przy ul. Kościuszki 7. Jego pierwszym dyrektorem został inż. Franciszek Kozłowski. W 1954 przejęło Technikum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego (wcześniej – Miejska Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa im. Jana Kilińskiego).
Rok 1966 przyniósł kolejny podział placówki. Przy ul. Kościuszki pozostało Technikum Mechaniczne, a druga szkoła przeniosła się do budynków przy ul. Limanowskiego; otrzymała nazwę Technikum Energetyczne Ministerstwa Górnictwa i Energetyki.
W roku szkolnym 1974/75 TM połączyło się z Zaocznym Technikum Mechaniczno-Elektrycznym i stało się Zespołem Szkół Mechanicznych. Przyjęło wtedy imię Tadeusza Kościuszki. W skład zespołu wchodziły: pięcioletnie TM oraz trzyletnie TM i trzyletnie Technikum Mechaniczno-Elektryczne na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej i ZSzZ.
W 2002 roku, mimo protestów środowiska nauczycielskiego, uczniów i absolwentów, władze Radomia zdecydowały o połączeniu Zespołu Szkół Mechanicznych i Zespołu Szkół Energetycznych w Zespół Szkół Technicznych. Jego siedzibą stały się budynki przy ul. Limanowskiego. Powód? Większość absolwentów gimnazjów w Radomiu chciała się uczyć w ogólniakach, a nie w technikach.
W roku szkolnym 2015/16 ZST zyskał status Szkoły Mistrzostwa Sportowego.
Od kilku dobrych lat Zespół szkół Technicznych przeżywa prawdziwy boom. Kiedy więc z dniem 31 sierpnia 2019 roku zostało, decyzją miasta, zlikwidowane IX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Sportowymi im. Juliusza Słowackiego przy ul. Staromiejskiej 11, placówka mogła zająć siedzibę LO i utworzyć nowe kierunki.
