Powstała z inicjatywy władz miejskich, a funkcjonowanie rozpoczęła 27 listopada 1902 roku w domu Foerstera przy ul. Dzierzkowskiej. Nauka – w języku rosyjskim – trwała trzy lata, a kształcili się tu przyszli stolarze, meblarze, ślusarze i kowale. 1 września 1906 roku zostały zakończone prace przy budowie siedziby szkoły – przy ul. Wysokiej 66 (obecnie ul. 25 Czerwca). Nowy gmach przedstawiał się imponująco; piętrowy budynek z czerwonej cegły wyposażony był w centralne ogrzewanie. Znalazło się tu także mieszkanie dla dyrektora szkoły i woźnego, powstały warsztaty szkolne. Powstanie siedziby szkoły umożliwiła pożyczka w wysokości 60 tys. rubli, uzyskana przez miasto z Ministerstwa Oświaty. W 1912 roku uczyło się tu 103 chłopców.
Wybuch I wojny światowej położył kres działalności Miejskiej Szkoły Rzemiosł. Jej siedzibę zajął c. i k. Zarząd Kolejowy Wojskowy, a tuż po wojnie w budynku przy ul. Wysokiej umieszczono tabor urzędu powiatowego.
Spadkobierczynią MszRz stała się – uruchomiona już 21 grudnia 1918 roku w gmachu przy ul. Wysokiej – Miejska Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa im. Jana Kilińskiego. Swoje powstanie zawdzięcza komisji oświatowej Komitetu Obywatelskiego Ziemi Radomskiej, a jej organizatorem i długoletnim dyrektorem był Michał Korolec. Miała kształcić wykwalifikowanych rzemieślników – stolarzy, ślusarzy i mechaników. Nauka trwała tu trzy lata, a do szkoły przyjmowano absolwentów szkoły powszechnej.
Na zamówienie z zewnątrz powstawały tu drobne narzędzia, np. imadła, klucze rowerowe i samochodowe, młotki czy gwintownice. Uczniowie wytwarzali także akcesoria sportowe: kule, oszczepy, dyski, drabinki gimnastyczne, a nawet narty.
W 1931 roku, z powodu braków w miejskiej kasie, Miejską Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową przejęło Towarzystwo Popierania Miejskiej Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej im. Jana Kilińskiego, wspierane finansowo przez magistrat.
W 1938 roku Miejska Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa została przekształcona w Prywatne Męskie 3-letnie Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego; właścicielem nadal było towarzystwo. Do szkoły chodziło ok. 400 uczniów.
Po wybuchu II wojny światowej gimnazjum zostało zamknięte. W grudniu 1939 Niemcy zgodzili się na uruchomienie warsztatów, a w kwietniu 1940 roku zezwolili na otwarcie Trzyletniej Szkoły Rzemieślniczej przemysłu metalowego, która przetrwała półtora roku.
22 kwietnia 1945 roku w gmachu przy ul. Wysokiej uruchomiono Miejskie Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego. W 1947 szkoła przeszła pod nadzór Ministerstwa Oświaty i otrzymała nazwę Państwowe Gimnazjum Mechaniczne, by po trzech latach przekształcić się w Technikum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego.
Z końcem roku szkolnego 1953/54 TM im. Kilińskiego dołączono do Technikum Mechanicznego przy ul. Kościuszki 7. W budynku dawnej Szkoły Rzemiosł we wrześniu 1953 roku rozpoczyna działalność Technikum Drogowe. Szkoła podlega Ministerstwu Transportu Drogowego i Lotniczego, które na wniosek dyrektora od 1 września 1955 zmienia jej specjalizację na Technikum Samochodowe.
