Pusty plac przy obecnej ul. Struga wojska rosyjskiego zaborcy wykorzystywały od połowy XIX wieku do nauki jazdy konnej. Stąd zapewne wzięła się jego nazwa – popularna wśród radomian jeszcze na początku drugiej połowy XX wieku – Rajtszula albo Rajszula (z niem. Reitschule – szkoła jazdy konnej). W latach 70. XIX wieku miasto wykupiło od władz carskich niewykorzystywany już teren i urządziło drugie w Radomiu targowisko. Przez prawie 20 lat radomianie kupowali jaja, sery i masło, drób i buty „pod chmurką” – raz tonąc w błocie, raz krztusząc się od pyłu. Ulitowały się nad nimi dopiero władze gubernialne, które w 1893 roku poleciły prezydentowi Radomia ucywilizowanie bazaru. Miastu do wypełnienia zaleceń zwierzchności jakoś się nie spieszyło – dopiero trzy lata później plac wybrukowano, a w sierpniu 1896 architekt miejski August Zalewski przedłożył plany budowy hali targowej. Oddano ją do użytku 29 sierpnia 1898 roku. Budynek jest parterowy, podpiwniczony; kształtem przypomina starożytną bazylikę. Do hali prowadziło pięć wejść. Dwa rzędy kolumn dzieliły jej wnętrze na trzy nawy. W każdej z nich August Zalewski zaprojektował po 12 miejsc (jatek) do sprzedaży mięsa oraz po cztery do sprzedaży ryb. Do wszystkich stoisk doprowadzono bieżącą wodę, co na owe czasy było ewenementem. W ogóle była radomska hala targowa najnowocześniejszą w Królestwie Polskim. Na zewnątrz – wokół budynku przygotowano zadaszone miejsca, gdzie prowadzona była działalność gastronomiczna i gdzie handlowano innymi niż w hali produktami. Popularna Rajszula z elegancką halą przekształciła się jeszcze za cara w nobliwy pl. Musztry. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości plac nazwano Wolności, a w 1925 przemianowano go na pl. Jagielloński. Warto wiedzieć, że w drugiej połowie lat 20. władze miejskie na uporządkowanie i zadrzewienie placu wydały prawie 20 tys. dolarów z otrzymanej od amerykańskich finansistów tzw. pożyczki ulenowskiej. Hala pełniła swoje handlowe funkcje przez całe dwudziestolecie wojenne i w czasie niemieckiej okupacji. W 1945 roku stała się własnością Państwowego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego. 9 sierpnia 1948 w gruntownie zmodernizowanym budynku otwarto Państwowy Dom Towarowy „Senior”, nadal przy pl. Jagiellońskim. Dwa lata później plac przemianowano na Zwycięstwa, targowisko natomiast władze miasta przeniosły na puste działki przy ul. Wernera. W 1982 roku XIX-wieczny budynek hali targowej wpisany został do rejestru zabytków. W 1995 Dom Towarowy „Senior” (ponownie przy pl. Jagiellońskim; Rada Miejska Radomia przywróciła przedwojenną nazwę placu w 1990 roku) kupił właściciel PPHU Cobratex. Nie tylko wyremontował mocno nadwerężony przez czas obiekt, ale przywrócił mu zabytkowe walory architektoniczne. Aż do września ubiegłego roku Senior pełnił funkcje handlowe. Jak nam powiedział właściciel zabytku, Stanisław Staniszewski dawna hala targowa jest teraz salą ekspozycyjną. Zaplanowano 40 stanowisk dla firm, które chcą zaprezentować swoją ofertę radomianom. Wkrótce będzie gotowy kalendarz ekspozycji.
