Pod koniec lat 80. XIX wieku rejent Włodzimierz Kulczycki na kupionej od małżonków Gieryczów i Zilbergów dużej działce przy ul. Szerokiej (obecnie ul. Piłsudskiego 12) wybudował parterową willę, która swoim stylem nawiązywała do włoskiej architektury podmiejskiej epoki renesansu i polskiej architektury dworkowej. Kilka lat później Kulczycki ponownie ubił interes z Gieryczami i Zilbergami – kupił od nich działkę sąsiadującą z willą, u zbiegu ulic Szerokiej i Michałowskiej (obecnie ul. Sienkiewicza). W 1894 roku rozpoczął budowę monumentalnego gmachu. Dwa lata później budynek był gotowy. Kupił go na swoją siedzibę Sąd Okręgowy Guberni Radomskiej. W latach międzywojennych mieściła się tu Radomska Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych. W 1940 roku niemieckie władze okupacyjne przekazały budynek na potrzeby Polskiego Sądu Apelacyjnego – Polonische Justiztbehörden Appelationsgricht dla dystryktu radomskiego.Po zakończeniu II wojny światowej gmach przejął Sąd Okręgowy i użytkuje go do dzisiaj.
https://www.cozadzien.pl/radom/spacerkiem-po-miescie-drukarnia-trzebinskich/69879
Nie wiadomo, kto zaprojektował neorenesansowy budynek. „Elewacja południowa (od ul. Sienkiewicza) ujęta została dwoma ryzalitami, z których każdy zwieńczono trójkątnym szczytem” - czytamy opis budynku na stronie Retropedii Radomia. - „Elewacja zachodnia (od ul. Piłsudskiego) flankowana jest analogiczną parą ryzalitów (od północy dodano 2 osie); różnice tkwią w rozwiązaniu 5-osiowej części między ryzalitami, którą zaprojektowano jako piętrową. Jest ona nieco wyższa od piętra ryzalitu, artykułowana naprzemiennie półkoliście zamkniętymi oknami (z opaskami i kluczami) oraz pilastrami w porządku jońskim. Powyżej znajduje się znane z elewacji południowej mezzanino, a różnice poziomów niweluje nieznacznie wprowadzenie tralkowej attyki. Oś środkową podkreśla wprowadzenie balkonu i pełnej attyki z naczółkiem. Dominantę całej kompozycji stanowi zaokrąglony, trójosiowy narożnik spajający obie elewacje, z piękną stolarką drzwiową w parterze”.
Jak czytamy w Retropedii, „nie mniej reprezentacyjnie prezentuje się wnętrze gmachu, szczególnie – hol z imponującymi łamano-powrotnymi schodami z podestami, o marmurowych stopniach i z żeliwną balustradą. W słoneczne dni klatkę schodową ożywiają smugi kolorowego światła, wpadającego przez okno i okulus o pięknych, geometrycznych podziałach i kolorowych kwaterach. Biegi schodów podtrzymują żeliwne, smukłe kolumny z korynckimi głowicami. Funkcję i splendor obiektu podkreśla późniejszy plafon z przedstawieniem Temidy – bogini sprawiedliwości”.
Budynek został wpisany do rejestru zabytków w styczniu 1984 roku.
https://www.cozadzien.pl/radom/spacerkiem-po-miescie-dom-handlowy-jana-pazdona/68876
nika
